De Wiener Philharmoniker behoort tot ‘s werelds gerenommeerdste orkesten, maar wat het Oostenrijkse orkest onderscheidt van andere is dat het na 1933 geen chef-dirigent meer heeft aangesteld. In plaats daarvan werkt het orkest met vooraanstaande gastdirigenten, onder wie Wilhelm Furtwängler, Bruno Walter, Clemens Krauss en Herbert von Karajan. Het Weense symfonieorkest staat bekend om zijn prachtig gepolijste melange van klankkleuren en de onberispelijke standaarden die het oplegt aan repertoire en uitvoering. Sinds de oprichting in 1842 is het een geheel onafhankelijk orkest. Leden worden gerekruteerd uit het orkest van de Weense Staatsopera, waarvoor kandidaten minstens drie jaar gespeeld moeten hebben. In de beginjaren bracht het orkest symfonieën van Brahms en Bruckner in première. Tot aan de dag van vandaag heeft het een bijzondere vaardigheid in het vertolken van muziek uit de Oostenrijks-Germaanse traditie. In 1939 stelde dirigent Clemens Krauss de traditie van de Nieuwjaarsconcerten in. Dat evenement trekt tegenwoordig wereldwijd miljoenen tv-kijkers aan. Toch zitten er ook wat vlekjes op het blazoen: in 2013 bleek uit onderzoek dat in de Tweede Wereldoorlog de helft van de orkestleden lid was van de nazipartij. Daarnaast duurde het tot 1997 voordat het vrouwen werd toegestaan om een permanent orkestlid te worden. De primeur ging naar harpist Anna Lelkes. Toch blijft het Wiener Philharmoniker in zowel zijn optredens als studioalbums een baken van klasse en verfijning.