“Mensen zeggen dat je nummers als je kinderen zijn”, vertelt Bono aan Apple Music. “Dat is niet zo. Je nummers zijn als je ouders. Ze vertellen je wat je moet doen, wat je moet dragen. Maar na een tijdje, als je succes hebt, worden nummers groot. Ze worden het bezit van andere mensen, ze zijn niet meer van jou. Bij het maken van deze verzameling probeerden we weer naar de nummers te luisteren met de gedachte: houden ze stand? Kunnen ze ertegen als ze worden afgebroken? Als ze niet meer leunen op de vuurkracht van een rock-'n-rollband als U2?” In de 45 jaar dat U2 bestaat heeft de band zelden tot nooit achterom gekeken. Dat veranderde toen Bono in 2022 zijn memoires publiceerde: Surrender. In dat boek vertelt hij over zijn leven en carrière aan de hand van 40 nummers. En doordat de pandemie alle plannen van U2 in de war schopte, ontstond er tijd om vanuit dat boek verder te gaan met dit project. Het bestaat uit 40 nummers uit hun rijke oeuvre. Elk bandlid koos er tien en alle songs kregen een nieuwe, vaak akoestische versie. “Plots hadden we de ruimte en tijd om gewoon muziek te maken, zonder druk of verwachtingen”, zegt The Edge. “Ik had al een tijdje het idee om enkele van onze nummers op een soberdere manier uit te voeren. En het leuke was dat als we het niets zouden vinden, we het niet uit hoefden te brengen.” Bono was alleen in staat om zo grondig naar het verleden te kijken, doordat de band ook al flink had gewerkt aan nieuwe muziek. Daardoor ging het bij dit project niet alleen om een evaluatie van wat de bandleden allemaal hadden gedaan, maar ook om vooruitkijken naar wat ze allemaal nog kunnen doen. “Songs of Surrender kon ontstaan doordat we nog vol energie de toekomst ingaan”, zegt hij. “En om eerlijk te zijn: onze drummer is geblesseerd en kan nu geen rockmuziek spelen. We hebben interesse in akoestische muziek, en intimiteit is eigenlijk de nieuwe punkmuziek. Ik geloof in de kracht van intimiteit. Muziek wordt tegenwoordig op andere manieren beluisterd, bijvoorbeeld via oordopjes.” Het intieme eindresultaat biedt de band een kans om arrangementen te herzien (en in sommige gevallen te corrigeren), maar ook om songteksten aan te passen waarvan de betekenis in de loop der tijd is veranderd. Nummers als ‘Out of Control’ en ‘Stories for Boys’ zijn lawaaiige en punky explosies die ze schreven toen ze nog tieners waren. De nieuwe versies hebben een geheel andere stemming. ‘Bad’, van het album The Unforgettable Fire (1984), is herschreven vanuit ik-perspectief, wat Bono in staat stelt om op een andere manier te kijken naar verslavingen dan 40 jaar geleden. Later in 2023 legt U2 tijdens een lange concertreeks in Las Vegas de focus op Achtung Baby (1991), een album waarop Bono speelt met zijn status als rockster. En die worsteling blijkt ook uit zijn omschrijving van wat Songs of Surrender voor hem betekent. “We doen dit uit ijdelheid”, zegt hij. “Maar we nemen ook revanche op onszelf.” Hieronder vertellen Bono en The Edge meer over enkele nieuwe versies van hun nummers. Stories for Boys Bono: “Dit was een soort tienerfantasie, maar het was niet helemaal uitgewerkt. Voor deze verzameling hebben we het wel uitgewerkt. Bovendien zingt Edge het. Het klinkt rusteloos, het heeft nu een andere impact.” The Edge: “We schreven dit nu over de jongens die we in 1979 waren, toen we aan dit nummer begonnen. Er zit zoveel afstand qua tijd en ervaring tussen nu en toen. Daardoor kunnen we kijken naar wie we toen waren en vervolgens de songtekst uitwerken. Dit hadden we toen nooit kunnen schrijven.” Bad Bono: “Bij sommige nummers trilde ik bijna als ik ze zong. Dit nummer gaat over een vriend van me die op diverse momenten bijna doodging: als een kind tijdens een bombardement, bij een terroristische bomaanval in onze stad, en later door heroïnegebruik. Dan stel je de vraag: “Kan ik dat zingen?” Want ik moet ook een verslaafde zijn. Ik weet niet zeker aan wat ik verslaafd ben, maar er zijn duidelijk zaken waarvan ik afstand moet nemen. Ik herschreef het in de eerste persoon. Het was tegelijk heel moeilijk en heel makkelijk om het te zingen.” All I Want Is You Bono: “Ik heb onthuld welke truc ik toepaste op ‘All I Want Is You’. Ik zong vanuit het perspectief van de muze: ‘So you say you want a diamond on a ring of gold’. Een U2-fan denkt dan dat Bono dat zingt voor zijn vrouw. Maar dan besef je: nee, zijn vrouw zingt dat voor hem, ze zegt: “Ik heb dit niet nodig”. Het was fijn om dat eindelijk duidelijk te maken, en om vervolgens de songtekst en melodie met respect te behandelen.” If God Will Send His Angels The Edge: “Weet je, ik besefte dat we de melodie niet helemaal juist hadden onderstreept. We werkten dat erg abstract uit, maar de melodie was veel sterker dan het nummer suggereerde. Daarom veranderde ik de akkoorden en paste ik nog een hoop andere zaken aan. Dezelfde melodie, dezelfde songtekst, maar het is nu een beter nummer.” Bono: “Niet dezelfde songtekst.” The Edge: “O ja, dat klopt. We veranderden de songtekst.” City of Blinding Lights The Edge: “Het geeft me plezier om dingen te horen als ‘City of Blinding Lights’, want het klinkt alsof de songtekst helemaal anders is. Dat komt doordat Bono het op een manier interpreteert die voor hem bij de rockversie niet mogelijk was. Dit gaat op bij veel van de nieuwe versies. Je hoort die nummers op een nieuwe manier. Dat is vermoedelijk de reden dat Bono bij veel nummers nieuwe songteksten schreef. Nu had hij daar de kans voor. Nu was er een platform om dat te doen en dat was er eerder niet.”