De moederlijke stem van Yang Hee Eun (1952) brengt genegenheid met volwassen folksongs, frisse ballads, jazzy mijmeringen en pastoraal minimalisme. In de jaren 70 en 80 leverde de Koreaanse zangeres met haar innige en eerlijke songs een soundtrack voor de democratische revolutie om later uit te groeien tot een hartelijke radio- en televisiepersoonlijkheid. Intussen blijft Yang strelende songs afleveren. Dat doet ze in haar eentje, maar ook samen met jonge singer-songwriters en nieuwe indiesensaties die bewijzen dat de doorvoelde sound van de routinier garant staat voor tijdloze folk.