Johann Strauss II was naar verluidt een verschrikkelijk slechte danser, toch werd hij dankzij een grote reeks walsen, polka's, marsen en quadrilles een ware sensatie in de balzalen in de tweede helft van de 19e eeuw. Strauss werd in 1825 geboren in de buurt van Wenen, waar zijn vader al een gevestigd componist was, bekend van onder meer zijn Radetzkymars uit 1848. Senior wilde echter niet dat zijn zoon ook componist zou worden en probeerde daar hardnekkig een stokje voor te steken. Het was dan ook pas toen senior in 1849 overleed dat de muzikale carrière van Strauss II op stoom kwam. Hij voegde het orkest van zijn vader samen met zijn eigen orkest en toerde daarmee door Europa en de Verenigde Staten, dirigerend met de viool bij de hand. Met de hulp van zijn jongere broers Josef (1827-1870) en Eduard (1835-1916), beiden ook getalenteerde componisten van dansmuziek, werd Johann een favoriet in de Weense muziekwereld. Hij werd vooral populair met zijn betoverende walsen, zoals An der schönen blauen Donau (1866) en Geschichten aus dem Wienerwald (1868). Maar hij scoorde net zo goed met zijn snelle polka Unter Donner und Blitz (1868) en de komische operette Die Fledermaus (1874). De impact van zijn overlijden in 1899 was zo groot dat hij een manshoog verguld bronzen standbeeld kreeg in het Weens Stadspark.