Laatste release
- 23 FEB. 2024
- 39 nummers
- The Nightmare Before Christmas (Special Edition) [Original Motion Picture Soundtrack] · 1993
- Alice In Wonderland (Original Soundtrack) · 2010
- Batman (Original Motion Picture Score) · 1989
- Edward Scissorhands (Music From the Motion Picture) · 1990
- Spider-Man (Original Motion Picture Score) · 2002
- Fifty Shades Darker (Original Motion Picture Soundtrack) · 2017
- Alice In Wonderland (Soundtrack from the Motion Picture) · 2010
- KINGDOM HEARTS (HD 1.5 ReMIX) [Original Soundtrack] · 2023
- Wednesday (Original Series Soundtrack) · 2022
- The Nightmare Before Christmas (Special Edition) [Original Motion Picture Soundtrack] · 1993
Onmisbare albums
- De geweldige filmmuziek van Danny Elfman was in de afgelopen drie decennia een onvergetelijk onderdeel van enkele van de meest geliefde films en tv-series, zoals Tim Burtons klassiekers Pee-wee’s Big Adventure, The Nightmare Before Christmas en The Simpsons. Toen Elfman zich voorbereidde op een optreden op Coachella in 2020, waar hij werk uit zijn hele carrière zou spelen, stelde hij een set samen waarin hij zijn filmwerk combineerde met nieuwe versies van songs van zijn oude newwaveband Oingo Bongo en met nieuwe kamerpopmuziek voor een live spelende rockband. Het festival werd vanwege de pandemie geschrapt, waarna Elfman tijdens de lockdown bleef schrijven en uiteindelijk genoeg materiaal had voor twee albums. Hij nam het werk op met hulp van Robin Finck (Nine Inch Nails, Guns N’ Roses), Josh Freese (Weezer, Devo), Stu Brooks (Lady Gaga, Dub Trio) en de veelgeprezen gitarist Nili Brosh. Het resultaat is Big Mess, zijn eerste soloalbum sinds 1984 en een collectie materiaal dat in niets lijkt op wat Elfman tot nu toe heeft gemaakt. “Dit kwam voort uit de ellende van 2020”, vertelt hij aan Apple Music. “Ik voelde me op allerlei manieren gefrustreerd, vooral door wat ik zag in de maatschappij. Ik heb de Verenigde Staten niet zo verdeeld gezien sinds de Vietnamoorlog.” Elfman wilde die frustraties tot uiting brengen en combineerde symfonische orkestratie met traditionele rock. Zo ontstond de heftigste en meest chaotische muziek uit zijn carrière. “De songs ontstonden in koppeltjes”, zegt hij. “Eerst een heftige, zware en gekke song, daarna een lichtere – alsof ze op elkaar reageerden. Het voelde aan alsof het zich ontwikkelde richting twee verschillende albums, vandaar de titel. Ik werd me er steeds meer van bewust dat er twee grillige, onhandelbare songwriters in me huizen, die elkaar helemaal niet leuk vinden.” Hieronder bespreekt hij enkele sleutelsongs van Big Mess. Sorry “Dit was mijn eerste song voor Big Mess. Het begon als een conceptueel werk waarop ik een orkest en een rockband wilde combineren, op een manier waarover ik al een tijdje had nagedacht. Het werd uiteindelijk een explosie van frustraties en opgekropte woede.” True “Op deze song doe ik iets wat nieuw voor me is, namelijk schrijven vanuit persoonlijk perspectief. Dat was niet mijn bedoeling, het gebeurde gewoon. Het was ook de song waarop ik een nieuwe stem vond voor dit album, want ik kan niet meer zo hoog zingen als vroeger. Op ‘True’ kan ik zingen op een manier waarop ik dat 30 jaar geleden niet kon doen. Ik was verrast door hoe donker het resultaat was, maar dat past bij de gemoedstoestand die ik had toen ik het schreef in 2020.” In Time “Dit is ook een persoonlijke song, die gaat over het verstrijken van de tijd en het einde van alles. Ik wil niet heel veel uitweiden over de tekst, maar ik dacht al een tijdje na over het idee dat alles eindig is, en dat komt in deze song bovendrijven. Het is een onderwerp waar artiesten al tijdenlang door geobsedeerd zijn. Kijk maar naar een schilderij van Titiaan uit de Renaissance, dan gaat het over dat vluchtige, tijdelijke ding dat we leven noemen.” Dance With the Lemurs “Dit is alweer een persoonlijke bespiegeling over mijn leven en ouder worden. Dat klinkt grimmig, maar het is volgens mij ook een lichte song. Ik was verrast dat ik hierover schreef – het voelt als iets waar ik me normaal niet over uitspreek. Aanvankelijk leek het me te persoonlijk om het uit te brengen. Ik dacht dat ik misschien alleen de amusante, snelle songs zou uitbrengen en dat ik dit soort songs in mijn archief zou bewaren. Maar uiteindelijk vond ik dat ik het wel uit moest brengen.” Happy “Ik wilde wat plezier hebben door een song te maken die begint als een vrolijke popsong en dan geleidelijk ontaardt in een opstandige, gemene klaagzang. In het begin lijkt de song een bepaalde kant op te gaan en aan het einde denk je: ‘Was dit de plek waarnaar ik werd gelokt?’ Het was ontworpen als een val, zo van: ‘Kom dan, het is een mooie, veilige plek.’ En aan het einde blijkt het een gore bende.” Just a Human “Deze song is een soort tegenhanger van ‘Kick Me’. Ook deze songs ontstonden als koppeltje. Het maakte deel uit van de schizofrene wanorde die ik voelde tijdens de lockdown van 2020. Mijn geest was een mix van woede, frustratie en pure belachelijke absurditeit.” Devil Take Away “Deze song ontstond helemaal spontaan en was heel leuk om te doen. Ik besloot om de gitaar te pakken, erop te raggen, een tekst te improviseren en het daarna niet op te poetsen. Het was meer bedoeld als grappige oefening. Ik schreef deze na ‘Everybody Loves You’, die juist doordacht is en waarop ik zing over God en mijn plek op de planeet. Daarna wilde ik iets maken waarover ik minder zou nadenken, iets wat ik daarna niet opnieuw vorm zou geven, wat ik normaal wel doe. Dit is dus puur geïmproviseerde chaos.” Native Intelligence “Deze was lastig. Ik was nog steeds geobsedeerd door manieren om de strijkinstrumenten te combineren met de band. Dit was tijdens die verkenningen de song waarover ik het meest tevreden was. Het weerspiegelt ook mijn gevoel over de politieke situatie in Amerika in 2020.” Kick Me “Niets is plezieriger voor me dan de mentaliteit van sterren bespotten. Sterren hebben een unieke haat-liefdeverhouding met hun fans. Mensen worden vanwege de gekste redenen beroemd en we leven in een tijd waarin iemand enorm beroemd kan worden zonder een bijzonder talent te hebben. Ik ben altijd al gefascineerd geweest door roem en de band tussen sterren en hun publiek. Het is een gekke onderlinge afhankelijkheid. En het is voor mij een constante bron van humor.” Insects “Ik had zoveel plezier bij het bewerken van deze oude Oingo Boingo-song, ik moest het wel toevoegen.”
- 2022
- 2021
- 2021
Afspeellijsten van artiest
- Als grootmeester van filmmuziek is Danny Elfman een must voor elke film- en muziekliefhebber.
- Van metal tot hiphop: de filmcomponist inspireert artiesten uit allerlei genres.
Singles en ep's
Verzamelingen
Over Danny Elfman
Danny Elfman (1953) is een muzikant en componist van filmmuziek. Bekend is de Amerikaan vooral om de muziek die hij voor de films van regisseur Tim Burton heeft geschreven zoals Beetlejuice, Batman, Batman Returns en Edward Scissorhands. Elfman tekent ook voor de soundtracks van Fifty Shades of Grey en Fifty Shades Darker, de films die gebaseerd zijn op de boeken van schrijfster E.L. James.
- WOONPLAATS
- Los Angeles, CA, United States
- GEBOREN
- 29 mei 1953
- GENRE
- Soundtrack