Hij werd in Frankrijk geboren en was van Spaanse komaf, maar Duitsland werd zijn muzikale vaderland. Édouard Lalo was een kosmopolitische Europeaan in hart en nieren. Hij was bovendien een muzikale reiziger, zo blijkt ook uit de twee vioolconcerten die volgden op de door Spanje geïnspireerde Symphonie espagnole uit 1874: de Fantaisie Norvégienne uit 1878 en het Concerto russe uit 1879. Lalo werd in 1823 in Lille geboren, maar bracht het grootste deel van zijn leven door in Parijs. Zijn succes als componist van orkestmuziek kwam relatief laat; hij was al in de vijftig toen Symphonie espagnole een groot publiek vond. De invloeden van Schumann en Mendelssohn zijn terug te horen in Pianotrio nr. 1 in c mineur, opus.7 (1849-50), terwijl zijn Germaanse invloeden te horen zijn in zijn Symfonie in g mineur (1885- 6). Zijn opera Le Roi d'Ys, waaraan hij meer dan tien jaar werkte, werd vier jaar voor zijn dood in 1892 opgevoerd.