Με την κυκλοφορία της αξέχαστης alt-pop επιτυχίας της «Ocean Eyes» το 2016, έγινε ξεκάθαρο πως η Billie Eilish επρόκειτο να γίνει ένα νέο είδος pop star — ένα εσωστρεφές άτομο που προτιμούσε τις ανατριχιαστικές μελωδίες, τα σκοτεινά beat, τα τρομακτικά βίντεο και την παιχνιδιάρικη αμεσότητα. Στα 17 της, η κοπέλα από το Λος Άντζελες —μαζί με τον αδερφό και συνεργάτη της στη σύνθεση, Finneas O’Connell— παρουσίασε το πολυαναμενόμενο ντεμπούτο της, μια μελαγχολική εξερεύνηση όλων των σκοτεινών και μυστηριωδών σκέψεων στο πίσω μέρος του μυαλού μας.
Η Billie, η οποία ταλαιπωρείται αλλά και γοητεύεται από τους νυχτερινούς τρόμους και την υπνική παράλυση, έχει μια περίπλοκη σχέση με το υποσυνείδητό της. «Είμαι το τέρας κάτω από το κρεβάτι, εγώ είμαι ο χειρότερος εχθρός μου» έχει πει στο Apple Music. «Το άλμπουμ δεν αποτελεί ένα κακό όνειρο, είναι απλά… σουρεαλιστικό». Με έναν αξιολάτρευτα ιδιαίτερο συνδυασμό εφηβικής ανησυχίας και πειραματισμού, ο συγκεκριμένος δίσκος έχρισε άμεσα και αποφασιστικά την Billie Eilish ως το ιδανικό σύμβολο μιας νέας, αβέβαιης εποχής.
