De ontwikkeling die Lana Del Rey in de jaren 10 heeft doorgemaakt kent weinig gelijken. Ze heeft een oeuvre neergezet vol avontuur en grandeur, gedreven door haar eigenwijze benaderingen (hoezo mag een popnummer niet tien minuten lang zijn?) en fabuleuze stem. Met als voorlopig hoogtepunt het zwierige, warmbloedige album ‘Norman f****** Rockwell’, haar meesterwerk waarop al haar kwaliteiten samenkomen. Ze vernoemde het album naar de Amerikaanse schilder en illustrator Rockwell (1894-1978), die in zijn werk veelvuldig de Amerikaanse cultuur als referenties gebruikte — net als Del Rey zelf, schrijver van nummers als 'National Anthem', 'Diet Mountain Dew', 'Blue Jeans' en 'White Mustang'. Typisch voor de autonome aanpak van Del Rey: haar cover van 'Doin' Time', in 1996 een hitje voor de cultband Sublime. Ze heeft het gestript van de ska, en er een volwaardige Del Rey-nummer van gemaakt. Zoals Lana Del Rey alles naar haar hand kan zetten.