De in Seoul geboren ster behoort tot de grande dames van de trot, de traditionele Koreaanse popmuziek die aan het einde van het millennium geleidelijk zijn populariteit verloor, maar de laatste jaren weer een revival kent. Met haar karakteristieke stem is Kim Yong Im (1966) verantwoordelijk voor een aantal klassiekers binnen dit genre: liederen vol weemoed en onbeantwoord verlangen, waarbij ze zichzelf soms begeleidt op de gayageum. De mix van Japanse enka en Koreaanse volksmuziek, met invloeden van de Westerse polka, tango en foxtrot, brengt haar muziek tot een magisch geheel.