Leoš Janáček

De werken van Leoš Janáček (1854-1928) zijn doordrenkt met melodieën en ritmes uit de Tsjechische volksmuziek, maar met een moderne twist. Hij was in de vroege twintigste eeuw een van de hoofdrolspelers in de herleving van traditionele volksmuziek. De componist bracht zijn vroege carrière door met het dirigeren van koren en als orgelleraar in Brno, de grootste stad van zijn thuisregio Moravië. Enkele pianowerken uit de vroege jaren 1900, waaronder de cyclus Op een overwoekerd pad (1901-08) laten horen dat Janáček volkstradities op zijn geheel eigen manier interpreteert. Internationale erkenning kwam later: hij was al in de zestig toen hij met zijn derde opera Jenůfa (1894-1903) in 1916 succes boekte in Praag. Het jaar daarna raakte Janáček geobsedeerd met een jonge vrouw, Kamila Stösslová, wat een stroom aan nieuwe creatieve werken inspireerde. Zijn beroemdste werken stammen zelfs uit het laatste decennium van zijn leven. Het grootschalige Sinfonietta (1926) bijvoorbeeld, en zijn Glagolitische mis (1926-27). Maar ook twee intieme strijkkwartetten (1923, 1928) en opera's waarin hij put uit zijn relatie met Stösslová: Katja Kabanová en Het sluwe vosje. Janáček overleed in 1928 en de aangrijpende laatste scène uit Het sluwe vosje werd tijdens zijn uitvaart opgevoerd.