Kraftwerk is nooit bang geweest om zichzelf opnieuw uit te vinden. Hun elektronische periode begon met de strakke arpeggio's van Autobahn uit 1974, om op Radio-Activity een jaar later al te experimenteren met synthpop, met compactere nummers en pakkendere hooks. Maar het was Trans-Europe Express waarop de Duitse groep de fusie tussen elektronisch experiment en futuristische filosofie perfectioneerde. Trans-Europe Express maakte van Kraftwerk op een bepaalde manier het Duitse antwoord op Andy Warhol: een soort van conceptuele kunst, maar in de vorm van muziek voor een groot publiek. Het album bevat enkele van hun meest invloedrijke geluiden; zo werd de melodie van de titelsong de basis voor 'Planet Rock' van Afrika Bambaataa en het strakke ritme van 'Metal on Metal' bevruchtte de geboortegrond van de techno. De sfeer van het album is verdeeld tussen grenzeloos optimisme en donkerdere, peinzende tonen. Het is aan de luisteraar om te besluiten of de gelukzalige vocoders van het afsluitende 'Endless Endless' hoopvol zijn, of juist een blik werpen op een toekomst zonder de mensheid.