Zijn debuut heet dan wel Dix mille matins (1999), tienduizend ochtenden, maar Daniel Boucher maakt vooral muziek voor de nacht. De expressieve rockdichter vult zijn schemerige geluidsschilderingen met bonte contrasten, zwalkend van lallende dronkemanslieden en chaotische ketelmuziek naar rootsy folkmijmeringen. Verleidelijk croonend als een louche straatverkoper of primitief brullend als een bezeten bluesman: huil mee met de Canadese nachtburgemeester.