Wat pianist en componist Francesco Tristano hier laat horen is niets minder dan muzikale alchemie. De Luxemburger vermengt improvisaties met persoonlijke interpretaties van muziek uit het verleden. De zeven stukken, die elk in één take zijn opgenomen, bevatten een onstuimige mix van gedurfde ingrepen en subtiele revisies. Hij begint met een buitenaardse versie van de anonieme zestiende-eeuwse fantasie voor klavier Uppon la mi re, die is omgezet naar een stuk voor synthesizer en piano. "Ik vond dat stuk op internet", vertelt Tristano aan Apple Music. "Ik hou van de manier waarop het breekt met de regels van contrapunt en harmonie. Mijn mentor aan de Juilliard School of Music leerde me om altijd te beginnen met je beste grappen. Ik besloot om te beginnen met mijn gekste moment, zodat luisteraars benieuwd zijn naar wat er nog meer komt." Dat kunnen we wel verklappen: daarna volgen de delen 'Sarabande' en 'Allemande' uit 'Suite nr. 2' van Bachs Engelse suites, uitgevoerd op een moderne piano, met uitzondering van een hummend geluid uit een synthesizer. Daarna volgt een grote verrassing met On Cadenza, zijn jazzy aanvulling op het deel 'Adagio' uit Bachs Concert in d-mineur. "Ik bewonder specialisten in vroege muziek die zichzelf in een ander tijdperk verplaatsen. Maar ik leef nu en maak muziek voor het heden. Cadensen geven je de vrijheid om de partituur te verlaten en een inkijkje te bieden in je eigen tijd." Tristano nam alle sessies op één na op in een Parijse studio. Het slotstuk On Cadenza nam hij thuis in Luxemburg op. De eerste zes stukken, zo legt hij uit, zijn verbonden door een nauwe harmonische band. "Dat wilde ik in het zevende stuk achterwege laten. Daarin wilde ik andere harmonieën dan in de voorafgaande stukken. Bach voegde vaak nieuw materiaal toe tegen het einde van een compositie. Daardoor is On the current als een epiloog. Het is een soort 40 seconden durende verwerking van alles wat we daarvoor hoorden."