I Put a Spell On You, Nina Simone’un en başarılı albümlerinden biri. Albüme adını veren parça ise Screamin’ Jay Hawkins’in campy rock klasiğinin yaylılarla yüklü, melodramatik bir cover’ı. Bu çalışma çıkışından itibaren onun en büyük single’ı olarak kabul edildi. Ancak albümün en bilinen parçalarından biri de Feeling Good oldu. Korno bölümünün ve orkestranın ölçeği, Simone’un tamamen yeniden tasarlanmış gösterişli melodisindeki vokal gücüyle yarışıyor. Parça, minör tonda ender rastlanan bir kutlama marşı olarak hatırlanıyor. Simone, pek çok farklı türdeki çalışmaya damgasını vurarak “caz şarkıcısı” gibi sınırlayıcı bir tanımlamaya karşı mücadele etti. Onun müzikal gücünün üzerine ne kadar çok orkestrasyon katmanı eklenirse eklensin asla körelmemesinden de anlaşılacağı üzere, “pop şarkıcısı” tanımı da onun için en iyi ifade değildi. Kendisinden önceki ya da sonraki diğer sanatçıların şarkı söyleme tarzlarından etkilenmeyen eşsiz bir yorumcuydu. İster Beautiful Land gibi müzikal numaraları yeniden canlandırsın, ister Ne Me Quitte Pas ile kısa süreliğine bir şantöze dönüşsün, ister Gimme Some gibi kulağa tanıdık gelen R&B şarkılarını dilediği gibi ele alsın... O, her zaman hem rahat hem de silinemez bir şekilde kendisi gibi görünüyor.