Megan Thee Stallion (1995) lijkt geen schaamte te kennen. Maar achter die vulgaire praat schuilt de vaandeldrager van hardcore Southern rap: ze is een rapster die obsceniteit tot kunst kan verheffen. Haar beste tracks zijn niet slechts oefeningen in ranzigheid, het zijn soundtracks voor een versie van de vierde feministische golf die bevragen waarom vrouwen moeten kiezen tussen vunzig of slim zijn. (Da’s een retorische vraag: ze hoeven die keus niet te maken en vertikken dat ook.) Als ze even de tijd neemt kan ze een essay schrijven voor de New York Times over de rol van zwarte vrouwen in de Amerikaanse politiek. Maar hoe goed ze ook rapt en hoe sterk haar teksten ook zijn, die krant zou daar nog niet eens de helft van durven te publiceren. Megan is een veelzijdig en rond individu. Volg hier haar reis.