In de tweede helft van de jaren 90 zette Mansun de britpop opnieuw op een ander spoor. De band verruilde de heersende frivoliteit met een meer duistere sound, bepaald door hun voorliefde voor de romantiek van David Bowie en Duran Duran, de rauwe drive van hardrock en de euforische melancholiek van de Manic Street Preachers. De impact was groot: het debuutalbum kwam in 1997 binnen op nummer 1 in de Britse hitlijsten. Na de hitlijsten te hebben gevuld met nog wat meer onweerstaanbare rocksingles, gooide de band in 2003 de handdoek in de ring om nieuwe muzikale avonturen aan te gaan.