Als negenjarige keek Gram Parsons zijn ogen uit bij een optreden van Elvis Presley. Jarenlang wilde hij niets anders horen dan rock-'n-roll, tot hij als adolescent werd gegrepen door de folk van Bob Dylan en The Kingston Trio. Als studerende twintiger verschoof zijn aandacht naar countrypuristen als Merle Haggard en Buck Owens. Dit alles voegde Parsons virtuoos samen in zijn kosmische countryrock.