Van Emerson, Lake & Palmer kon je alles verwachten: van symfonische epossen met de opbouw van een klassieke suite tot akoestische ballads. Telkens dwongen de Britten zichzelf het uiterste te halen uit hun technische virtuositeit, onbegrensde verbeelding en kennis van jazz, rock en klassiek. De progressieve supergroep haalde de studio overhoop om futuristisch en gelaagd te klinken, waarbij Keith Emerson zulke heroïsche streken uithaalde op zijn Moog en Hammond dat hij werd beschouwd als de Jimi Hendrix der toetsen. Hun platen uit de jaren 70 gelden als de bijbel van de prog-rock.