In de vroege jaren 90 bouwde Anathema een stevige reputatie op met slepende gothic en doommetal. Maar de wolken van zware gitaren klaarden op en de band uit Liverpool creëerde een subtielere sound waarin de metal langzaam maar zeker compleet werd vervangen door alternative en progressive rock. Het zo aantrekkelijke sombere karakter verloren de Britten gelukkig nooit. Want of ze nou intieme akoestische concerten geeft of met rijk gearrangeerde nummers een megazaal in vervoering brengt, de schoonheid van de melancholie wordt iedere seconde geëerd.