Met circa 15 jaar op de teller was hiphop in 1988 de kinderschoenen ontgroeid. Maar ondanks dat enkele vooruitstrevende artiesten barrières doorbraken en het mainstreampubliek bereikten, werd het genre door outsiders vaak niet begrepen en niet beschouwd als de krachtige en betekenisvolle kunstvorm die het daadwerkelijk was. Gelukkig was Public Enemy daar om het tij te keren. De eigenzinnige rapper Chuck D en hypeman Flavor Flav hadden in 1987 al een knallend openingssalvo uitgebracht met hun confronterende debuutalbum Yo! Bum Rush the Show, waarmee ze zwart nationalisme en beeldspraak hoog op de agenda zetten.
Daarna kwam It Takes a Nation of Millions to Hold Us Back (1988), dat de impact had van een bommenregen. Het album is als een oorlogsverklaring van een onstuimige tekstschrijver met een uitdagende en strijdvaardige mentaliteit. De revolutionaire energie is voelbaar op ‘Bring the Noise’ en ‘Don’t Believe the Hype’, innovatieve songs met hooks die zowaar als bevelen klinken. Verderop de tracklist staan nummers als ‘Black Steel in the Hour of Chaos’ en ‘Rebel Without a Pause’ die net zo hard binnenkomen en dezelfde provocatieve en oprechte boodschap hebben als de andere songs op het album.
Hoewel alleen Chuck and Flav op de cover te zien zijn, is het album een echte groepsprestatie. De broers Hank en Keith Shocklee plus de rest van productieteam The Bomb Squad versterken de driftige vocalen met hun radicale producties boordevol samples. Professor Griff werkt mee aan het rockende ‘She Watch Channel Zero?!’, met daarin een sample van Slayers ‘Angel of Death’. En dj Terminator X tilt de draaitafels naar een hoger niveau op ‘To the Edge of Panic’, waarin hij zijn baanbrekende scratchvaardigheden en andere innovatieve trucs laat horen.
