Het Pittsburgh Symphony Orchestra, opgericht in 1896, bereikte een verheven status door hoogwaardige klassieke muziek toegankelijk te maken voor iedereen. Dat deed het met albums als Cinema Serenade uit 1997, een sfeervolle verzameling filmmuziek, met gevoelige precisie uitgevoerd door violist Itzhak Perlman en componist John Williams. En ook met seizoensprogramma’s die grote componisten als Tsjaikovski, Mozart en Holst belichten. Sinds de vroegste dagen is veel van het succes van het Pittsburgh Symphony Orchestra toe te schrijven aan charismatische en visionaire leiders. De eerste dirigent was Victor Herbert, de componist van komische opera’s die het publiek bezielde met zijn levendige stijl. Tijdens de Tweede Wereldoorlog volgde chef-dirigent Fritz Reiner, een perfectionist die gepolijste uitvoeringen uit de muzikanten haalde, en later kwam de Oscar®-winnende componist André Previn, met een achtergrond in jazzpiano en een flair voor moderniteit. Previns opvolger, Lorin Maazel, moderniseerde de organisatie verder door internationale tournees te begeleiden en musici van wereldklasse op cruciale plekken te zetten. Toen het orkest het honderdjarig bestaan vierde, streefde het nog altijd naar een groter publiek en ambitieuzere evenementen. De bekroonde componist Marvin Hamlisch trad toe als de eerste zogeheten principal pops conductor (een dirigent gespecialiseerd in populair werk uit uiteenlopende genres voorbij de klassieke muziek), terwijl de organisatie het eerste Amerikaanse orkest werd dat optrad in het Vaticaan, dankzij een concert voor Paus Johannes Paulus II in 2004.