Eén van de meest inventieve, eclectische figuren die uit de alternative revolutie van de jaren 90 voortkwam. Beck was de belichaming van postmodernistische chic in een tijd waarin rotzooi werd verheerlijkt. Gebaseerd op een kaleidoscoop aan invloeden – pop, folk, psychedelisch, hiphop, country, blues, R&B, funk, noise rock, experimentele rock, jazz, lounge – bouwt Beck een repertoire op dat verschrikkelijk onvoorspelbaar en opwindend rommelig is, barstend van de ideeën. Hij was onmiskenbaar een product van het mediatijdperk. Een synthetisch denker, wiens brouwsels aan elkaar hingen van stukjes verleden en heden, op een manier die alleen een culturele veelvraat kan verzinnen. ~ Steve Huey