Op het titelnummer van haar achttiende studioalbum Wrecking Ball (1995) snijden de snik van Emmylou Harris en de elektrische gitaar samen dwars door het dromerige arrangement heen. Er is de hoorbare invloed van Neil Young, die het nummer schreef. Ook producer Daniel Lanois laat van zich spreken en geeft het album een rock-injectie: Wrecking Ball is aanmerkelijk steviger dan veel ander werk van Harris. Het is ook Lanois die zich als gitarist laten gelden in ‘May This Be Love’, met een zinderende solo.