Er waren in 2020 een aantal albums die ons uit de alledaagse sleur wisten te halen. What’s Your Pleasure, het glorieus decadente, op disco geïnspireerde vierde album van Jessie Ware is daar één van. De lp van Ware is uitgebracht tijdens de piek van de eerste lockdown in Groot-Brittannië en werd een onverwachte soundtrack voor de avonden waarop we thuis zaten. Melodramatische melodieën en diepe baslijnen brachten ons toch naar de clubs die eigenlijk buiten bereik waren. En ook al kon de singer-songwriter uit Londen dat nooit zien aankomen op het moment dat ze begon te werken aan het album in 2018, ze was zich al van begin af aan bewust van de escapistische krachten van What’s Your Pleasure. Het album haalde Ware uit een sombere gemoedstoestand waarin ze zelfs overwoog om te stoppen met het maken van muziek. Maar ze wist ook dat het een eenmalig album was. “Het volgende album wordt geen What’s Your Pleasure? deel twee”, vertelt Ware aan Apple Music. “Ik had nog al deze nummers waar ik trots op was, maar ze zouden nooit gehoord worden omdat ze niet in het volgende hoofdstuk passen. Ik dacht gewoon: 'Iedereen lijkt hier helemaal dol op te zijn, dus laten we nog even doorfeesten.'” What’s Your Pleasure? (The Platinum Pleasure Edition) geeft die nummers een thuis en voert de intensiteit op, terwijl Ware ons uitnodigt voor een nog lossere, donkerdere afterparty. De timing van deze editie gaat niet aan Ware voorbij – het album is uitgebracht in juni 2021, en de langverwachte teruggang naar de echte dansvloer lijkt steeds dichterbij te komen. “Dit was een reactief album in de zin van dat ik dacht: 'We komen dichter bij een versie van de realiteit, dus laten we die kant op gaan. Laten we dit doorzetten.' Dit is een van de meest bevestigende jaren van mijn carrière geweest. Dit album heeft me de ruimte gegeven om me zelfverzekerd te voelen en mijn opties hierna zijn grenzeloos.” Lees verder voor een uitgebreide bespreking van What’s Your Pleasure? (The Platinum Pleasure Edition) door Jessie zelf, nummer voor nummer. 'Spotlight' “Ik schreef dit nummer tijdens de eerste schrijfsessie. [Producer] James [Ford] speelde piano en we waren lekker aan het croonen. Dat hoor je in het eerste stuk van het nummer, dat echt knipoogt naar musicals en jazz. We overwogen om het eruit te halen, maar toen besefte ik dat het theatrale aspect best essentieel is. Het voelde als een perfect startpunt. Zo van: 'Stap mijn wereld binnen.' Er zit ook nog een beetje van de oude Jessie in, met die melancholie. Het nummer voelde als een goede indicatie voor hoe de rest van het album zal gaan. Daarom voelde het goed om het album hiermee te beginnen.” 'What’s Your Pleasure?' “We waren de hele dag aan het schrijven en niets werkte. We gingen vervolgens lunchen en zeiden: 'Weet je, soms gebeurt dit gewoon.' Later, toen we gewoon wat aan het rommelen waren, dacht ik: 'Ik wil me heel graag inbeelden dat ik in de Berghain ben, dat ik met iemand dans die heel suggestief is en dat alles kan en mag.' Het is seks, het is verlangen, het is verleiding. We wilden het zo uitzinnig mogelijk maken. Dus we beeldden ons in dat we ontzettend zelfverzekerd waren en alles durfden te zeggen. James had een geweldige beat, die me haast aan een nummer van DJ Shadow deed denken. We giechelden de hele tijd.” 'Ooh La La' “Nog zo'n ondeugend nummer. Het zit vol zinspelingen. In mijn hoofd zie ik al deze keurig nette geliefden, maar eigenlijk is er niets keurigs aan. Het nummer is enorm funky, maar het is ook pakkend en toch eigenzinnig. Ik ga niet los met de vocalen, het is eigenlijk best ingeperkt.” 'Soul Control' “Ik dacht aan Janet Jackson tijdens dit nummer. Het is een heel energiek nummer. Er heerst een gevoel van mateloosheid in deze nummers, omdat ik niet bezig was met het maken van radioversies, en daar genoot ik echt van. Maar het is geen genotzucht, want het is gewoon echt heel leuk. Dit zijn de hoogste tempo's waar ik ooit aan heb gewerkt en ik denk dat ik mezelf daarmee heb verrast. Ik wilde een hoog energieniveau behouden. Ik wilde dat mensen denken: 'Op welk punt van dit album gaat ze het nou eens rustig aan doen?'” 'Save a Kiss' “Het grappige is dat ik een beetje bang was voor dit nummer. Ik weet nog dat Ed Sheeran tegen me zei: 'Als je een beetje bang voor een nummer bent, betekent het over het algemeen dat er iets heel goeds in zit.' Mijn fans willen mijn emotie horen, dus ik wilde een heel gevoelig dancenummer maken. Er zaten een hele hoop bewerkingen in dit nummer, dus James en ik moesten veel weghalen. Het was het lastigste nummer om goed te krijgen. Maar ik kijk er erg naar uit om dit te spelen. Het heeft dat smachtende en hunkerende waarvan ik denk dat mijn fans het graag horen. En ik wilde een beetje over de top gaan.” 'Adore You' “Ik schreef dit toen ik zwanger werd. Het was mijn eerste sessie met [producer] Joseph Mount en we voelden ons allebei wat ongemakkelijk. Als ik nerveus ben, zing ik heel zacht, omdat ik dan niet wil dat mensen me horen. Maar dat werkte eigenlijk wel goed hier. Ik dacht hier aan mijn ongeboren kind, en besefte me: 'Ik val voor je en mijn babybuik en dit is binnenkort de realiteit.' Joe heeft geweldig werk geleverd. Hij heeft het hypnotiserend, romantisch en gevoelig gemaakt, maar toch heeft het een krankzinnig geluid. Ik vind het echt een mooi nummer.” 'In Your Eyes' “Dit was het eerste nummer dat James en ik voor het album schreven. Ik denk dat je de duisternis erin kan voelen. En mijn wrok en dat ik mijzelf aan het kwellen was. De zoemende arpeggio en de beats in dit nummer suggereren dat het een stroom van bewustzijn is. Het heeft iets wanhopigs. Dat was een beetje de gemoedstoestand waarin ik toen verkeerde. Ik ben heel trots op dit nummer en het is zelfs een van mijn favorieten. Maar het ontstond vooral vanuit een muzikaal dieptepunt.” 'Step Into My Life' “Ik heb dit nummer met [de Londense artiest] Kindness [oftewel Ad Bainbridge] gemaakt. Ik ken hem al heel lang. In mijn hoofd wilde ik dat het couplet bijna als R&B klonk, en dat het heel intiem en een soort van roofzuchtig zou aanvoelen, maar dan wel met een heel disco-achtig refrein. Ik vind het geweldig dat de stem van Adam te horen is in de breakdown. Het voelt als een gesprek, dit nummer is puur groove en attitude. Het voelt als het nummer dat je op kan zetten op het begin van een feestje om mensen de dansvloer op te krijgen.” 'Read My Lips' “James en ik deden deze zelf, en het is de bedoeling dat het een flink 'bubblegum'-gehalte heeft. Het is een knipoog naar 'I Wonder If I Take You Home' [van Lisa Lisa & Cult Jam with Full Force]. De baslijn in dit nummer is zo goed. Ook namen we mijn vocalen langzamer en lager op. Zodra je ze vervolgens op normale snelheid afspeelt, klinkt het schattiger, omdat het helderder en hoger is. Ik wilde dat het een beetje piepend klonk.” 'Mirage (Don’t Stop)' “De baslijn hier is absurd! Dat is te danken aan Matt Tavares [van BADBADNOTGOOD]. Hij is een multi-instrumentalist en hij is gewoon ontzettend getalenteerd en enthousiast. Ik schreef het ook samen met [Britse dj en producer] Benji B en [Amerikaanse producer] Clarence Coffee Jr. Ik denk dat het duidelijk werd dat mijn zelfvertrouwen en mojo waren teruggekeerd toen ik deze sessie inging. Normaal gesproken zou ik zoiets hebben gehad van: 'Oh mijn god, ik kan dit niet met nieuwe mensen.' Maar alles viel op zijn plek. Ik wist niet zeker of de tekst 'Don't stop moving' er te dik bovenop zou liggen. Maar Benji B zei: 'Nee man, je wilt dat mensen dansen. Het is de perfecte boodschap.' En ik beschouw Benji B als de graadmeter voor coolheid, dus ik dacht 'Als Benji B het cool vindt, is het voor mij goed.'” 'The Kill' “Er zit iets in dit nummer dat bijna hypnotiserend is. Het is heel donker, bijna als het einde van een nacht. Het gaat over iemand die denkt dat ze je goed kennen, te goed misschien. Er zitten angsten in en het is de bedoeling dat het filmisch is. Ik wilde dat gevoel van onophoudelijk doorrijden, alsof je in de auto zit en je ergens voor op de vlucht bent. Jules Buckley heeft hier met de strijkers geweldig werk geleverd. Ik wilde dat het neigde naar Primal Scream of Massive Attack. Maar op het einde is het luchtiger, en is er optimisme, alsof je een weg uit de duisternis klauwt.” 'Remember Where You Are' “Ik ben ontzettend trots op dit nummer. Ik schreef het toen Boris Johnson net Downing Street was binnengetrokken en de hele situatie beroerd was. Alles wat fout kon gaan ging fout. Dat was de reden voor de tekst 'The heart of the city is on fire.' Het klinkt redelijk opgewekt, maar het gaat om de gedachte: 'Onthoud waar je bent. Onthoud dat een omhelzing al genoeg kan zijn. Onthoud wie er in je nabijheid zijn.' Ook was het een soort van afscheid waarin ik zeg: 'Dit is waar ik heen ga en ik heb meer zelfvertrouwen dan ik ooit heb gehad.' Het was een gedurfde uitspraak. Ik denk dat het een van de beste nummers is die ik ooit heb geschreven.” 'Please' “We schreven dit nummer zo'n beetje aan het begin van What’s Your Pleasure?, rond de tijd dat we 'Spotlight' en het titelnummer schreven. Het was creatief gezien een briljante week. In mijn hoofd dacht ik van: 'Het voelt als Kylie [Minogue] in de jaren 90, en dat is top.' Het was heel leuk, maar ik vroeg me af of ik er op dat punt mee weg zou komen. Maar dat is waarschijnlijk waarom het nu zo goed is gedaan, omdat ik deze wereld heb gecreëerd.” 'Impossible' “Deze is geschreven met [de Amerikaanse songwriter en producer] Clarence Coffee Jr. Met hem schreef ik ook 'The Kill'. Er zit een zekere intensiteit in dit nummer. Het is een soort van commentaar op vrouwen in de muziekindustrie. Er is dit idee van hysterie en er zijn ouderwetse opvattingen over vrouwen en het gaat om het vermogen om het heft in eigen handen te nemen. Ik dacht hier aan Róisín [Murphy] en Bat for Lashes.” 'Eyes Closed' “Deze is geschreven voor het nieuwe album, maar ik denk dat we nog steeds in de geest van What’s Your Pleasure? zaten. Het album was net uit en ik wilde er een nog vuilere versie bij hebben. Dit nummer was absoluut in de sfeer van Berghain en uitgaan en geen consequenties en vrijheid, maar met van die meesteres-vocalen. Het is fout en het geeft het gevoel dat het heel, heel laat in de nacht of heel vroeg in de ochtend gedraaid moet worden. 'Overtime' “Dit was het eerste nummer van alle nieuwe muziek die ik uitbracht, nog voor What’s Your Pleasure?. We brachten het uit om te kijken of het iets zou doen en of mensen het echt leuk zouden vinden. Het was iets te moeilijk voor What’s Your Pleasure?, maar tussen deze nummers voelde het gewoon goed. Er was ook een hashtag, #justiceforovertime, omdat het niet op het album verscheen, daar moest ik ontzettend om lachen. Ik dacht: 'Ik luister naar mijn fans. Ik moet het hen geven!'” 'Hot N Heavy' “Ik heb dit samen met SG Lewis gemaakt. We wilden al zolang met elkaar samenwerken. Hij had een toffe achtergrondtrack. Ik wilde graag die percussie van Gloria Estefans Miami Sound Machine erin hebben om het wat gevatter te maken en zodat mensen het voor hun vrienden konden opvoeren. Dat was mijn intentie: ik wil dat mensen het voor elkaar zingen terwijl ze samen dansen. Het geeft je dat overdreven gevoel.” 'Pale Blue Light' “Een epische romantische ballad die teruggrijpt naar Prince. Het lijkt meer op een aantal van mijn oude werken. We vertrekken van al die zware nummers die club-achtiger zijn en kunnen nu door naar de volgende nummers. We maakten dit nummer toen ik me heel zelfverzekerd en op mijn gemak voelde met James en de mensen met wie ik werkte. De manier waarop het beweegt komt doordat ik gewoon aan het improviseren was, ik voelde me vrij. De studio was altijd een gekke plek voor me, waar ik totale angst voelde. En nu denk ik dat ik mijn mensen heb gevonden en echt kan opbloeien in hun nabijheid. Ik was mijn omgeving de baas.” '0208” (feat. Kindness) “Dit is in 2018 geschreven. Adam [Bainbridge, beter bekend als Kindness] en ik kenden elkaar al van shows en gemeenschappelijke vrienden, en dit was nog voor we samen 'Step Into My Life' deden. We hadden een heel intiem gesprek en we waren openhartig naar elkaar. Toen maakten we dit R&B-nummer. Ik wilde het op het album zetten, maar het viel behoorlijk uit de toon. Het is een nummer over een telefoongesprek met je eerste liefde, je jeugdliefde, die nu mijn man is. Het was een ontroerende herinnering aan hoe ver mijn man en ik zijn gekomen. Het is zijn telefoonnummer, maar we hebben wel een cijfer moeten aanpassen. Ik wilde niet dat mensen zouden gaan bellen naar het huis waar hij voorheen woonde!” 'Adore You (Endless Remix)' “Ik werd benaderd door een A&R-manager uit China die zei dat iemand een remix van 'Adore You' wilde maken. Ik zei: 'Dat klinkt goed, ga je gang!' Het ging om [de producer en dj] Sihan en de zanger Bibi Zhou, die op het nummer zingt. De productie was prachtig en het was een totale herinterpretatie. Ik vond het heel smaakvol en briljant en ben erg blij dat we dat gesprek in het nummer hebben. Ik vind het fantastisch wat ze gedaan hebben. Ik was erg onder de indruk.”