Toen de Zweedse producer en dj Avicii (Tim Bergling) zich in 2018 van het leven beroofde, liet hij meer achter dan onbeantwoorde vragen: er bleken ook zo'n 200 ongepubliceerde tracks en demo’s te bestaan. Volgens de getuigenissen van zijn vrienden en collega’s voelde Bergling zich tegen het einde van zijn leven niet alleen goed, hij was ook een eind op weg met wat zijn derde album zou worden. Binnen vijf weken na zijn overlijden verzocht zijn familie zijn management om te beginnen met het napluizen van zijn apparaten naar muziek waar hij aan werkte. “Hij had mappen die hij titels gaf als ‘Dit zijn de tracks die ik wil uitbrengen’ of ‘Over deze ben ik niet zeker’, vertelt Christopher Thordson van Avicii’s managementteam aan Apple Music. Nadat Thordson een inventarisatie had gemaakt van alles wat hij kon vinden − audiobestanden, e-mails en berichten aan coauteurs en zijn labelteam, voicememo’s op zijn iPhone, notities in Dropboxfolders − had hij een bijeenkomst met Berglings vader Klas en een afvaardiging van zijn label. Het doel: vijf jaar aan studiowerk terugbrengen tot een shortlist met nummers voor het album. Vanaf dat moment begonnen Avicii’s co-producers en coauteurs met hun werk, dat met opzet beperkt bleef tot een minimum. Thordson schat in dat de tracks op het moment van Berglings overlijden voor 80 tot 90 procent waren afgerond. “Niemand beweert dat het resultaat 100% is zoals Tim het zou hebben gewild, want dat is onmogelijk bij iemand die zo eigenzinnig en perfectionistisch was,” geeft Thordson toe. De nummers die werden uitgekozen voor het album, onder supervisie van producers en songwriters Carl Falk, Albin Nedler en Kristoffer Fogelmark, volgen de richting die Avicii was ingeslagen met de folkpopsound van de ep Avīci (01) uit 2017. De eerste singles van TIM (‘SOS’, ‘Tough Love’ en ‘Heaven’ met Chris Martin van Coldplay) zijn gebouwd op een basis van dancepop, maar de aankleding kleurt buiten die lijntjes: softrock uit de jaren 80, akoestische gitaren, Oosters klinkende strijkinstrumenten. En toch kan je op deze nummers gerust de hele nacht blijven dansen op het strand. Bovendien ademen ze het handelsmerk van Avicii: een introspectieve, sombere toon in de teksten die contrasteert met de vrolijke vibe van de muziek. “Een paar dagen voor zijn overlijden had Tim op zijn iPhone in Notes zijn motivatie opgeschreven: ‘Positiviteit verspreiden met mijn muziek … en genieten van het succes, maar niet van materialistisch succes,’” zegt Thordson. “Hij schreef vaker naar zichzelf over muziek. Zo schreef hij ook: ‘Stop emotie in dit nummer, dan zal die emotie ook door het nummer worden uitgedragen.’” In sommige gevallen waren de commentaren van Bergling specifieker, bijvoorbeeld als hij schrijft over het gebruik van minder bekende vocalisten voor de features. “Als elk nummer een interessante mix bevat van niet eerder gehoorde samenwerkingspartners,” zo schrijft Bergling, “dan is dat een teken dat de tracks op zichzelf kunnen staan en niet alleen maar aandacht krijgen vanwege de opvallende features”. Vandaar dat er naast bekende namen als Martin, Imagine Dragons en Aloe Blacc (die min of meer door Avicii aan de wereld werd voorgesteld op ‘Wake Me Up’ uit 2013) vooral gasten zijn die nog niet wereldwijd zijn doorgebroken – en zij hebben ook Berglings oorspronkelijke demo’s ingezongen. Hier volgen meer voorbeelden van hoe de notities van Avicii hielpen met het afronden van TIM. Peace of Mind (feat. Vargas & Lagola) “We maakten ‘Peace of Mind’ de openingstrack omdat Tim het als introductie wilde,” zegt Thordson. “Hij schreef ook dat de song over de moderne maatschappij gaat, hoe het ons niet lukt om ons los te rukken van onze smartphones. Hij zei: ‘Dit kan een geweldig en betekenisvol nummer worden, vooral als we benadrukken dat het gaat om ‘peace of mind’ als een feest, niet om ‘peace of mind’ op de manier van: ‘Ik word zo moe van die constante indrukken’, oftewel de berichtenstroom op sociale media. Het gaat erover dat je je telefoon op de vliegtuigmodus zet en je rust pakt.” SOS (feat. Aloe Blacc) “De demo van ‘SOS’ werd door iemand anders gezongen,” zegt Thordson. “Maar Tim schreef in zijn notities en zei ook tegen de songwriters, Kristoffer Fogelmark en Albin Nedler, dat het echt geweldig zou zijn als Aloe Blacc deze track zingt. Daarom maakten we een uitzondering en haalden we er iemand bij omdat Tim daar expliciet om had gevraagd. Maar bij de meeste andere features gaat het om dezelfde vocalisten als op de demo’s.” Freak (feat. Bonn) “Tim schreef in zijn notities dat hij helemaal gek was op dat fluiten,” verklaart Thordson, waarmee hij verwijst naar een sample van de song ‘Sukiyaki’ van de Japanse zangeres Kyu Sakamoto uit 1961. “Het is veel moeilijker om toestemming te krijgen voor een sample dan om het zelf in te spelen. Maar hij was er heel duidelijk over dat hij het origineel wilde gebruiken. Hij schreef: ‘Het gedeelte met het fluiten is waarschijnlijk mijn favoriete productie binnen dit project.’ Hij had de song gedownload van YouTube. Dat vind ik kenmerkend voor de manier waarop hij werkte: hij vond iets unieks en maakte er iets geweldigs van. De zanger is dezelfde als op de demo: Kristoffer Fogelmark, oftewel Bonn.” Tough Love (feat. Agnes and Vargas & Lagola) “Tim schreef dat dit nummer een duet moest worden”, vertelt Thordson. “Hij schreef: ‘Het zou ideaal zijn om een echt koppel te gebruiken, of een tweetal dat al zo vaak heeft samengewerkt dat je ze bijna als echt koppel kan beschouwen. Bijvoorbeeld Selena Gomez en Justin Bieber, maar dan niet die twee zelf.’ Aanvankelijk was Vincent Pontare van Vargas & Lagola de enige zanger. Vincent en zijn partner Agnes, die zelf ook een tamelijk bekende Zweedse artiest is, hebben dit nummer geschreven. Ik vertelde ze over de wens van Tim en Agnes zei: ‘Oké, laten we een duet proberen.’ Dat we hier niet alleen de vocalist van de demo gebruiken maar ook een echt koppel horen − dat komt helemaal overeen met de notities van Tim.”