Weinig pianisten zouden Beethovens Pianosonate nr. 18 in een concert verbinden aan werken van Glass, Kapustin, Ligeti en Scriabin. Yuja Wang doet precies dat in dit recital uit Wenen van april 2022. De resultaten zijn meeslepend. Wangs soevereine techniek verleent een magische helderheid aan de verschuivende strengen van Ligeti’s Etude nr. 6, en een tintelende, zigzaggende energie aan diens Etude nr. 13. Een soortgelijke vrijpostigheid voedt Wangs sprankelende interpretatie van Kapustins Prelude nr. 10 en ‘Lavapiés’ uit Isaac Albéniz’ Iberia. Maar nergens komt haar formidabele intuïtie duidelijker naar voren dan in de eigenzinnige wendingen en messcherpe dynamische contrasten van Beethovens Pianosonate nr. 18, die Wang verrassend modern laat klinken. Een meditatieve vertolking van Brahms’ Intermezzo nr. 3 toont Wangs poëtische kant, en de ‘Mélodie’ uit Glucks opera Orphée et Eurydice levert een etherische conclusie van dit aangrijpende album op.