Hoe is het om volledig wakker te zijn? Boeddha − vol onvoorwaardelijke compassie voor alle levende wezens − vond het antwoord mediterend onder een heilige vijgenboom. Zijn wijsheid zorgde ervoor dat anderen het nirwana kunnen ervaren: de uitbanning van geestelijk lijden en het bereiken van verlichting. Tan Duns epos Buddha Passion, voor het eerst uitgevoerd in 2018, volgt de spirituele ontdekkingstocht van de jonge prins die afstand doet van zijn rijkdom om de Boeddha te worden, de 'Verlichte'. Het werk omvat belangrijke teksten uit 2500 jaar aan boeddhistische tradities, inclusief de Hartsoetra, die tot leven worden gebracht in het Chinees en Sanskriet door symfonische koren, vier operasolisten, traditionele musici en een groot orkest. De opname van de wereldpremière, gedirigeerd door de componist, neemt de luisteraar mee naar momenten uit het leven van Boeddha om zo zijn barmhartige filosofie te verbeelden. Buddha Passion opent een muzikale dialoog tussen het oosten en het westen. De kosmopolitische cast weerspiegelt dat, met het Orchestre National de Lyon, de Internationale Chorakademie, vier Chinese operasolisten en inheemse vocalisten en instrumentalisten uit de regio Dunhuang. De opnames werden gemaakt in de concerthal van het Oriental Art Center in Shanghai, door een diverse groep, die de onderlinge afhankelijkheid van mensen uit de leer van Boeddha onderstreept. Dun werd geïnspireerd om het werk te maken nadat hij een bezoek bracht aan de Mogaogrotten in de regio Dunhuang. Het grootse complex van boeddhistische tempels uit de 14e eeuw ligt langs de zijderoute en bevat muurschilderingen van muzikale opvoeringen en dans. “Deze muzikale schilderingen laten meer dan 4000 muziekinstrumenten, 3000 muzikanten en 500 orkesten zien”, zegt hij. “Ik kon de muziek voelen en die raakte me. Mensen vragen me waar de boeddhistische filosofie vandaan komt. Die komt uit een ontzettend interessante spirituele wereld binnen het universum. Muziek is het beste medium om die gedachte over te brengen.” De componist hoorde van de schat aan papieren manuscripten, inclusief boeddhistisch gezang, die acht eeuwen lang verborgen lag in de zogenaamde bibliotheekgrot, tot ze in 1900 werden ontdekt. Veel van de documenten werden verkocht aan westerse ontdekkingsreizigers en overgedragen aan collecties van gerenommeerde internationale instituten. Dun bezocht de leeskamer van de British Library, waar hij met behulp van de academicus Susan Whitfield begon aan het ontcijferen van de Manuscripten van Dunhuang. “Ik kon niet geloven dat ik een manuscript uit de Mogaogrotten voor me had liggen”, vertelt Dun. “Ik was in de British Library al die mooie documenten aan het lezen en begon met het transcriberen van de oude melodieën. Ik was in staat om die te gebruiken in Buddha Passion dankzij de hoeders in Groot-Brittannië die de papieren manuscripten hebben geconserveerd. Als ze in China waren gebleven, waren ze misschien wel vernietigd tijdens de Culturele Revolutie in de jaren 60.”