Als een poëet van een andere planeet die op aarde komt afrekenen met conformisme hypnotiseert Jim Morrison al croonend op Strange Days (1967) over vervreemding. De schemerende contemplaties krijgen opnieuw hitkracht als hij samen met Ray Manzarek, Robby Krieger en John Densmore bewijst dat er een unieke synergie heerst bij The Doors, het magische kwartet dat hier met album nummer twee zijn unieke psychedelische rock verder uitdiept.