De drie jaar durende reis vol zelfontdekking die Emeli Sandé naar haar derde album leidde begon bij haar thuis. “Samenwonen met familieleden en hun dagelijkse leven meemaken zette me met beide benen op de grond”, vertelt de Schotse singer-songwriter aan Apple Music. “Mijn zus en haar partner zijn allebei leraar en zulke verantwoordelijke en geweldige ouders." Dat huiselijke leven vormt de basis voor elf nummers die uiteenlopen van R&B en gospel tot haar kenmerkende monumentale ballads, met als rode draad haar hoopgevende teksten. “Als je ziet wat er echt toe doet”, zegt Sandé, “dan kun je beginnen met eerlijk zijn.” Laat je door haar meenemen door het album waarop ze nummer voor nummer haar ziel blootgeeft. Human “Op dit album wilde ik mezelf op het gebied van tekst echt uitdagen. Wat mij betreft vat dit nummer perfect samen wat ik probeer te zeggen. We zijn vergeten wat een ongelooflijke ervaring het is om een bewustzijn te hebben en om op de planeet aarde te leven, op bepaalde manieren lijken we onze menselijkheid te zijn vergeten. Ik wil mensen samenbrengen met mijn muziek en ze hopelijk laten beseffen dat ze het waard zijn om een geweldig leven te leiden en gelukkig te zijn.” Love to Help “Deze song kwam voort uit het warme familiegevoel dat ik ervoer tijdens het maken van het album. Mijn zus was net bevallen, het was een bloedhete zomer, de kinderen renden alle kanten op en we waren aan het koken. Toen pakte ik tijdens het eten zomaar de gitaar op en dankzij al die familieliefde rolde deze song er prompt uit. Van begin tot eind weerspiegelt dit nummer die liefdevolle energie. Dit is ook mijn boodschap aan mijn familie: dat we er voor elkaar zijn en dat als puntje bij paaltje komt er niets belangrijker is dan familie.” You Are Not Alone “Mijn favoriete deel van de tekst is: ‘Do you still have faith that peace is possible?’ Hoewel we dankzij technologie nu op veel meer manieren verbonden zijn dan vroeger en hoewel schijnbaar iedereen via sociale media zijn mening kan ventileren, heb ik toch het gevoel dat niet iedereen over een platform beschikt om zijn stem echt te laten horen. Bovendien is de politieke situatie in meerdere delen van de wereld behoorlijk hopeloos. Met elke regel van deze tekst wil ik mensen eraan herinneren hoe krachtig hun stem kan zijn en dat ze niet alleen staan.” Shine “Dit was een van mijn favoriete songs om te schrijven. Ik was in Los Angeles toen ik het idee ervoor kreeg en voor het eerst was ik in staat om alles helemaal zelf te doen. Er hebben geen andere musici of tekstschrijvers aan bijgedragen. Het voelt fijn om zoveel controle over alles te hebben en om zelf oplossingen te bedenken, want daardoor is elk facet van deze song zo persoonlijk. Hij bevat, zo voel ik dat, een pure boodschap.” Sparrow “Ik heb er altijd van gedroomd om piano te spelen terwijl iemand op de drums een marsritme speelt. De pianopartij op deze song is tamelijk beheerst en daarom dacht ik dat die combinatie krachtig zou uitpakken. Ik vroeg het aan Troy Miller, een wereldberoemde drummer en producer, om op de kleine trom een marsritme te spelen. Hij pakte er eentje op van de vloer, legde hem op zijn schoot en begon te spelen. Ik juichte gelijk: ‘Ja, dat bedoel ik!’”. Honest “We verzinnen allemaal verhalen die ons in onze leven helpen, we hebben allemaal een bepaalde bescherming nodig. Soms vergeet je dat je nog in een bepaald personage zit. Dat is een belangrijke boodschap van dit album: weet wie je bent, ongeacht hoe anderen over je denken. Deze song is bedoeld om afscheid te nemen van personages en maskers, met als doel om te ontspannen en te genieten van wie je bent. Ik werd pas Emeli genoemd toen ik in Londen ging wonen. De professionele Emeli is een perfectionist die precies weet hoe iets moet klinken en eruit moet zien. Maar Adele − mijn echte ik thuis − is juist chaotisch en verstrooid. Nu is er eindelijk een prettige vereniging van Adele en Emeli.” Survivor “Ik ben geïnspireerd door Janis Joplin, vooral als ik naar haar optredens kijk. Ze houdt zich op geen enkele manier in, ze is zo dapper en eerlijk. Ze geeft zoveel energie. Ik heb gekeken naar Little Girl Blue, de documentaire over haar leven, en daarin zie je waar ze mee worstelde. Ze pakte al die pijn bij het nekvel, draaide het om en veranderde het in kracht en wijsheid die ze met anderen kon delen. Dat bewonder ik enorm. Dat geldt ook voor Whitney Houston. Inmiddels weten we veel meer over haar leven en waar ze doorheen is gegaan, terwijl ze een imago van perfectie in stand hield. Het laat ons nog meer beseffen wat een geschenk het eigenlijk is om zulke artiesten te mogen ervaren. We kunnen iemands leven horen via zijn of haar stem.” Extraordinary Being “Hier valt bij mij vooral de piano direct op. Aanvankelijk was het nummer helemaal akoestisch, maar mijn manier van zingen deed me denken aan Michael Jackson. Ik wilde het wat pittiger laten klinken, dus we probeerden wat anders uit en dat bracht het naar een hoger niveau.” Same Old Feeling “Toen Troy en ik met elkaar spraken vroeg hij aan mij: ‘Wat voor soort album heb je altijd al willen maken?’ Niemand had me dat ooit eerder gevraagd, ik werkte altijd van het ene nummer naar het andere, en op het laatst zet je ze allemaal achter elkaar. Toen ik er eens goed over nadacht, zei ik dat ik een album wilde maken zoals Bob Marley, Janis Joplin en Jimi Hendrix dat deden. Als je naar hun albums luistert hoor je dat ze niet onder de meest geweldige omstandigheden zijn opgenomen: de microfoon is een beetje onhelder, de versterker begint te piepen en kraken. Maar je voelt dat hun muziek doordrongen is van oprechtheid. Ik wilde iets maken dat niet heel gelikt is, iets dat je als het ware kan voelen ademen. Hij zei: ‘Oké, dan ben je bij mij aan het goede adres’. Hij had allerlei analoge keyboards. Dit album bevat geen enkel digitaal- of nepgeluid.” Real Life “Elk couplet bevat een ander koppel als een lichtend voorbeeld van ware liefde. Het voelt erg cool om aan ze te denken terwijl ik het nummer zing.” Free as a Bird “Dit gaat over een tijd in mijn leven toen ik het gevoel had dat ik eindelijk begon te ontdekken wie ik echt ben en wat ik met mijn leven wil. Het eerste couplet is persoonlijk en gaat over het gevoel dat ik eindelijk in staat was om de benauwenis af te werpen en mezelf te zijn. Het tweede couplet gaat over iets wat me lang is bijgebleven. We waren op tournee in Polen en bezochten het concentratiekamp Auschwitz. We hoorden het verhaal over drie gevangenen die ontsnapten. Mijn bandleden en ik probeerden ons voor te stellen, wat natuurlijk eigenlijk onmogelijk is, hoe dat voor hen moet hebben gevoeld. Hoe het was om weer ware, pure vrijheid te ervaren en om niet alleen te ontsnappen, maar met twee anderen.”