Sigur Rós had grootse plannen voor de release van Odin’s Raven Magic. De orkestrale samenwerking met de IJslandse muzikanten Hilmar Örn Hilmarsson, Steindór Andersen en María Huld Markan Sigfúsdóttir ging in 2002 in première in het Londense Barbican Centre en werd twee jaar later live opgenomen in La Grande Halle de la Villette in Parijs. Al in 2006 werd het album gemixt, maar vervolgens belandde het in de ijskast terwijl de groep een strategie besprak voor het uitgeven van het album. Met extravagant artwork misschien? Of met een paar video's die de betekenis benadrukken van de middeleeuwse IJslandse poëzie waar de muziek op gebaseerd is? Maanden werden jaren en hoe langer Odin’s Raven Magic op de plank bleef liggen hoe groter de legende erover onder Sigur Rós-fans werd. Meer dan 16 jaar later is het eindelijk zover. “Het is zolang blijven liggen en mensen wachtten erop en vroegen of het nog uit kwam. We besloten: laten we een simpele release maken, het gewoon uitbrengen”, vertelt Kjartan Sveinsson aan Apple Music. De voormalige toetsenist van Sigur Rós speelde een sleutelrol in de realisering van het ambitieuze proces, en kijkt terug op de creatie als een stressvolle maar mooie tijd. “Het was leuk en enigszins idioot”, zegt hij. “Een dag voor de repetities waren we nog muziek aan het schrijven.” Odin’s Raven Magic werd geschreven in hetzelfde jaar waarin hun derde studioalbum ( ) de band wereldwijd in de schijnwerpers zette. Het bood de band de gelegenheid om te experimenteren met de elegante en mooie orkestrale en korale arrangementen. Het album is te goed om het te laten verstoffen. “Het is best stom, om dit zo lang vast te houden, want het is niet compleet slecht”, drukt Sveinsson zich veel te bescheiden uit. Hier bespreekt hij nummer voor nummer Odin’s Raven Magic. Prologus “Dit is een stuk dat Hilmar schreef en op het allerlaatste moment afleverde. Het is een soort van meditatie om mee te beginnen voordat alles echt van start gaat. Het was heel goed om een beetje een proloog te hebben voor het stuk, omdat de volgende begint met het gedicht. Het is goed om wat voorspel te hebben.” Alföður orkar “Dit is eigenlijk een thema waar ik en Jónsi [Birgisson, zanger en gitarist van Sigur Rós] mee speelden in hotelkamers tijdens het toeren, voordat we het in Odin’s Raven Magic stopten. De meeste stukken zijn redelijk simpele thema's die ietwat zijn georkestreerd en gecomponeerd, maar deze was redelijk simpel. Het paste heel goed bij Steindór, de zanger. Ik geloof dat dit het enige stuk is dat we van te voren hadden, het enige idee dat vooraf bestond. Al het andere was er speciaal voor geschreven, op het allerlaatste moment.” Dvergmál “Dit is een van de thema's die we schreven op de stenen marimba [lithofoon], die voor het optreden was gebouwd door [kunstenaar en muzikant] Páll Guðmundsson. Het concentreert zich op de lithofoon en het is een terugkerend thema. Het is leuk met de stenen omdat ze niet echt getemperd zijn en sonisch niet helemaal met elkaar matchen. Ze zijn allemaal zuiver, maar sonisch verschillen de stenen van elkaar. Dus als je muziek schrijft op een lithofoon heb je de neiging om een steen te gebruiken met een bevredigend geluid, op een onbewuste manier. Elke steen staat op zichzelf en enigszins speciaal. Het is heel leuk om te experimenteren met dat soort dingen.” Stendur æva “Dit is ook gebaseerd op het thema van de lithofoon. Steindór, de zanger, schreef al deze zangmelodieën die hij uitroept. Hij schreef ze allemaal bovenop de thema's van de lithofoon, naar mijn idee is dat echt goed gedaan, heel mooi. Zijn melodieën klinken heel oud. We hebben een IJslandse speciale zangstijl die soms ritmisch en sonisch heel anders is dan andere volksmuziek. Hij is een specialist op dat gebied en kreeg het voor elkaar om zijn eigen zang te schrijven, nieuwe zangpartijen. Nieuwe folksongs zou je kunnen zeggen. De orkestratie daarop was heel leuk omdat we ook met een sampler werkten. Jónsi heeft daar veel mee gewerkt. Ik moest dit alles orkestreren en ik geloof dat Jónsi het me op een floppydisk gaf. Dus dit was min of meer een arrangement van Jónsi.” Áss hinn hvíti “'Áss hinn hvíti' laat zich vertalen als 'de witte god', die god is Heimdallr. Er zijn hier veel hoorns omdat Heimdallr degene is die de hoorn blaast op het einde van de wereld. Dit is een beetje een proloog op de Edda [twee sleutelwerken uit de antieke Noorse mythologie], die over het einde gaat. Ik denk dat het een heel passend klein nummer is in het midden van het stuk.” Hvert stefnir “Dit is weer gebaseerd op de lithofoon, en Steindórs zang. Ik denk dat de zang van Steindór echt goed is hier, met Steindór is het heel treffend en het past heel erg bij de tekst. Het was Jónsi weer met de sampler en we maakten de basis voor het arrangement.” Spár eða spakmál “Deze is gebaseerd op dezelfde zang als in 'Stendur æva' maar met een andere tonale taal, dus het is een beetje hetzelfde nummer, het arrangement en de tonale taal vergezellen de hoofdmelodie. De band is nooit echt conceptueel geweest, maar we bedachten het concept vaak nadat we iets gemaakt hadden. Natuurlijk, dit stuk is conceptueel, maar toen we aan de muziek werkten doken we niet echt in de tekst. We waren gewoon muziek aan het maken.” Dagrenning “Dit gaat terug naar de eerste, met dezelfde melodie. Dan eindigt het met het zingen van Odins namen, als een ritueel. Dan doen we een gênant rock-'n-roll ding op het einde. Rock-'n-roll spelen met een orkest. We deden het en we moeten ermee leven. Ik bedoel, we kunnen het niet uit het album weglaten toch? Nee. Ik was blij met het optreden, maar ik schaamde me voor het gerommel met de rock-'n-roll. De wereld eindigt en we probeerden dat op een of andere manier tot uiting te brengen. Dat ging niet heel goed. Maar ik was gewoon blij dat we het overleefd hadden en het gelukt was om het hele stuk te spelen zonder al te veel problemen.”