In 1959 had Miles Davis zijn eerste legendarische kwintet opgedoekt en nog geen tweede gevormd. Toch werd Kind of Blue geen tussendoortje. Sterker nog, het is nog steeds het bestverkochte jazzalbum ooit. Zoveel zaken maken dit werk iconisch en onslijtbaar: de stijlvolle bluesy stemming, de fascinerende klankeffecten van de demper die Davis op zijn trompet schroefde, de spanning tussen zijn afgemeten trompetsolo’s en de rusteloze sax-uithalen van John Coltrane en de subtiele akkoordenwisselingen van pianist Bill Evans. Hij baseerde zijn harmonische begeleiding niet op gangbare akkoorden maar op zogeheten modes, wat meer vrijheid en ruimte schiep voor de solisten. En vrijheid, zo onderstreept Kind of Blue, is de essentie van jazz.