Je hoort al na een paar seconden van het naar de band vernoemde debuutalbum dat Jungle meer doet dan oude muziek in een nieuw jasje steken. Het kronkelende openingsnummer 'The Heat' is duister en uiterst meeslepend, en het geweldige succes ervan wakkerde de interesse in dit mysterieuze, lang anoniem gebleven duo uit Londen verder aan. Net als op de rest van 'Jungle' vloeien de vergulde, met falsetstem afgemaakte funk van de jaren 70 en de typisch Londense, regenachtige sfeer van post-dubstepcomposities hier soepel samen. Neem het schrale, door gitaren gedreven impressionisme van 'Platoon' of de soms desoriënterende, bijna psychedelische soul van 'Lucky I Got What I Want': altijd is het geluid vertrouwd en toch modern, direct maar ook obsederend.