Na de vlammende energie van 'Viva la Vida or Death and All His Friends' uit 2008 en 'Mylo Xyloto' uit 2011, is het zesde album van Coldplay een ingetogen en bitterzoete meditatie over liefde en verlies. Het album klinkt al even spookachtig als de naam doet vermoeden. De gave van de band om melodieën te laten zweven is evident op 'Ghost Stories', vooral op 'Magic', de pakkende eerste single. Maar afgezien van het luid bonkende, met elektronische dance doortrokken 'A Sky Full of Stars' blijft de triomfantelijke grandeur die zo kenmerkend is voor het explosief emotionele oeuvre van de band grotendeels achterwege. In plaats daarvan zweeft de hartverscheurende falsetstem van Chris Martin door een sfeervolle mist van synthesizers (zoals op het betoverende, door 'Kid A' geïnspireerde 'Midnight'), of wordt hij sober begeleid door akoestische instrumenten ('Oceans', 'O'). Als het laatste nummer langzaam ten einde loopt en in de verte een koor een woordeloze, melancholische hymne zingt, onderstreept 'Ghost Stories' de enorme zeggingskracht van het understatement.