

Future Days (1973) is het laatste album van Can met Damo Suzuki als zanger en de Japanner neemt subtiel afscheid door geruisloos in de achtergrond te verdwijnen. De manie en explosiviteit van vroeger maken plaats voor ritmische kreten, gefluister in een onherkenbare taal en ronduit lieflijke zang op 'Moonshake', het meest poppy nummer in het oeuvre van de Duitse krautrockpioniers. Van de Damo-periode is dit het meest ontspannen en minst dissonante album, al doemen in de epische 20 minuten van 'Bel Air' de nodige hobbels, kronkels en crescendo's op.