Met Claude Debussy’s caleidoscopische en luchthartige Nocturnes, voltooid in 1899, werd de klassieke muziek de 20e eeuw in geslingerd. In de orkestrale compositie, die is gebaseerd op drie schilderijen van Whistler, roept Debussy levendige beelden op van een dreigende lucht boven Parijs, een duizelingwekkend festival en, in de woorden van de componist, “de zee en haar eindeloze ritmes”, inclusief etherische, woordeloze vrouwelijke koorzang. Het Hallé Orchestra en Mark Elder verkeren in topvorm en onderstrepen zowel de weelderige rijkdom als de chirurgische precisie van Debussy’s werk. Nocturnes is hier de hoofdattractie, maar er zijn ook een paar heerlijke verrassingen, zoals het verleidelijke − en duivelse − ‘Première Rapsodie’ voor klarinet en orkest, plus Debussy’s door Rossetti geïnspireerde vroege cantate La Damoiselle élue dat een onweerstaanbare sensualiteit ademt.