Met Black Messiah (2014) herrijst D’Angelo als een feniks uit de as. Zijn derde, tot in de puntjes gefinetunede plaat bevat meer lagen dan baklava, die ook na talloze keren luisteren steeds weer nieuwe nuances prijsgeven. Daarbij borduren tracks als 'Ain’t That Easy' en 'Really Love' verder op de schurende soul en funk van zijn voorgaande platen, maar in songs als '1000 Deaths' en 'The Charade' heeft D’Angelo zijn vinger vast aan de pols van de tijdgeest.