Na twintig jaar voelt The 1975 zich beter dan ooit. Zelfreflectie, stoppen met alcohol en ook het vaderschap hebben hun invloed gehad op de manier waarop de vier muzikanten, geholpen door producer Jack Antonoff, te werk gingen op hun vijfde album. Het resultaat bestaat uit elf nummers die de essentie van The 1975 raken zonder dat het voelt alsof er wordt teruggegrepen op het oude. “De werktitel was, totdat ik terugkrabbelde, At Their Very Best”, vertelt leadzanger en gitarist Matty Healy aan Apple Music. “Ik wist alleen dat we met zonnebrillen en pakken zouden poseren. Dat zou dan een beetje overkomen als een grap, maar ik was bloedserieus.” Het zou geen onredelijke aanname zijn geweest. Healy staat bekend om zijn scherpe punchlines, in zijn songteksten, zijn interviews en op sociale media. Die neiging heeft hij voor dit album onderdrukt. De sardonische analyses van de samenleving die de vorige albums domineerden maken plaats voor openhartige nummers. “Mijn werk werd bepaald door postmodernisme, nihilisme, individualisme, verslaving, behoeftes en al dat soort dingen”, zegt Healy. “Naarmate je ouder wordt krijg je te maken met dingen als verantwoordelijkheid, gezin en volwassen worden in het algemeen, maar dat zijn onderwerpen die minder sexy en grensoverschrijdend zijn. Het is makkelijk om nog een album te maken waarop ik grappig en bijdehand ben. Een grotere uitdaging is om oprecht en heel openhartig te zijn.” Being Funny in a Foreign Language is het onomstotelijke bewijs dat de twintig jaar dat de band samen is en alle ervaring zich uitbetalen. “Dit is voor het eerst dat we tegelijkertijd echt goede artiesten én hele goede producers én volwassen mannen zijn”, zegt Healy. “Het was het juiste moment voor dit album om niet alleen te bevestigen, maar zowat te vieren wie we zijn. We hebben onszelf eerst geanalyseerd en daarna opnieuw uitgevonden.” Hier bespreekt hij nummer voor nummer het nieuwe album van de herboren versie van The 1975. The 1975 “Op de eerste drie albums was 'The 1975' een bewerking van dezelfde muziek. Het kwam uit videogames, net als het geluid dat je hoort als je een Sega Mega Drive aanzet. Het doel wat het op dit album dient, naast het conceptuele element dat we hadden, is het geven van een statusupdate. Onze vorige albums gingen over de cultuur waarin we leven, maar hier schets ik die situatie in het begin om me daarna in die omgeving te bewegen. Daarin heb ik het dan vervolgens over hoe lastig zaken als liefde, een thuis en opgroeien zijn.” Happiness “'Happiness' is de erkenning dat er een zekere stijl was qua songteksten en muziek die de identiteit van The 1975 vormen. We vonden dat het geen '75-plaat zou zijn als we geen nummer hadden zonder die signatuur. We waren nooit heel erg gericht op de jaren 80, we gebruikten gewoon veel geluiden die door grunge en britpop uit de gratie waren geraakt, omdat ze geassocieerd werden met bijvoorbeeld Phil Collins. Maar wij vonden dat die sound beter is dan dat. Het is een livealbum, dus er zijn veel delen met vraag-en-antwoord en veel repetitie, omdat we samen aan het jammen waren.” Looking for Somebody (To Love) “Als ik over wapens begin, is het waarschijnlijk goed de aspecten die ik begrijp of waar ik empathie voor heb, voorop te stellen. We geven jongens namelijk van jongs af aan mee dat dominantie altijd samengaat met geweld en destructie. Er is een zin in de songtekst: 'You’ve got to show me how to push/If you don’t want a shove', waarmee ik zeg dat we moeten proberen om uit deze crisis te komen. Er zijn zoveel jonge mannen die geen houvast hebben, en giftige mannelijkheid is onvermijdelijk als we het niet hebben over hoe we met ze moeten communiceren.” Part of the Band “Ik heb gewoon mijn instinct gevolgd. Qua verhaal weet ik niet waar het nummer over gaat. Het was gewoon de overtuiging dat ik iets kon zeggen en dat het ergens op slaat. Ik hoefde er niet zoveel over na te denken. Ik heb een vriend die veel welbespraakter is dan ik, en heel vaak legde hij mijn teksten beter uit dan ik zelf ooit zou kunnen. Dus ik heb geleerd dat ik wel urenlang kan gaan zitten om onder woorden te brengen wat ik bedoel, maar dat dat volgens mij niet nodig is. Een film begint ook niet met een uitleg over wat er gaat gebeuren, het opent het gesprek en je snapt gelijk wat er aan de hand is. Dus er zit een zekere abstractie in dit nummer waarin ik het publiek het voordeel van de twijfel geef.” Oh Caroline “Het refrein van dit nummer kwam eerst − 'Oh Caroline/I wanna get it right this time/'Cos you're always on my mind' − en het voelde gewoon heel universeel. Ik vond dat het niet over mij hoefde te gaan, het hoefde geen zin als 'Ik was in Manchester in mijn skinny jeans' te zijn. Je hoeft een verhaal niet meegemaakt te hebben om het te kunnen schrijven. Caroline kan iedereen zijn, je kan de naam in je hoofd veranderen. Soms noemen we dit soort nummers 'song'-songs, omdat ze door anderen gecoverd kunnen worden en dan nog steeds kloppen. Misschien is 'getting cucked' een beetje vreemd om voor iemand anders te zingen, maar dan nog.” I’m in Love With You “Ik probeerde er een traditioneel 1975-nummer van te maken. Ik wilde de oprechtheid ervan ontkrachten. Maar [gitarist Adam] Hann en George [Daniel, drummer] daagden me uit, dus ik dacht: oké, prima, ik schrijf gewoon een nummer over verliefd zijn. Op dat moment had ik een relatie met een hele mooie zwarte vrouw waar ik verliefd op was. Er gebeurden dingen die je alleen maar kunt leren door ze mee te maken, wat vooral zo was in het politieke klimaat van de laatste twee jaar. Onze badkamer stond vol met allerlei huidverzorgingsproducten en dat soort dingen. Dingen die je niet bij de drogist om de hoek kan krijgen. Dus er is een zin in de tekst: 'You show me your Black girl thing/Pretending that I know what it is (I wasn’t listening)'. Dat gaat over de eerste keer dat ze over iets begon waar ik geen culturele kennis van had. Het enige wat ik kon denken was: ik ben verliefd op jou. En misschien had ik me moeten richten op wat het was, maar op dat moment was ik niet bezig met culturele of politieke context. Ik hield gewoon van haar.” All I Need to Hear “Als ik het als songwriter objectief bekijk is 'All I Need to Hear' misschien wel een van mijn beste nummers. Ik zat in een grote Paul Simon-fase en ik probeerde zoiets te doen als wat hij deed op 'Still Crazy After All These Years’. Hij kan net zo langdradig zijn zoals ik, maar dat nummer was heel strak. Bijna als een wiegelied. Ik wilde iets schrijven dat serieus en oprecht was en niet per se door mij gezongen hoeft te worden. Ik hoop bijna dat iemand anders het covert en dat dat de definitieve versie wordt. Wintering “Dit is vooral een vignet, een verhaaltje in het midden dat een beeld schetst maar niet echt duidelijk maakt waar ik ben. Het gaat in feite over mijn gezin en het is een beetje een kerstnummer. Het is heel specifiek maar toch ook herkenbaar, want iedereen kent dat gevoel dat je naar huis gaat voor Kerstmis en dat tegelijk wel en niet wil, maar je moet simpelweg. En dan is er nog de verre autorit enzo. Andere delen op het album zijn wat doelgerichter, ook al zijn ze wat abstracter, maar 'Wintering' is gewoon een vluchtig moment en volgens mij is het heel mooi geworden.” Human Too “Er zijn stukken op het album waarop ik het heb over gecanceld worden en erken dat het iets was waar ik mee te maken had. Dat gaat niet over een heftige lastercampagne. Niemand gaat voor de lol mijn leven kapotmaken zoals ze met Meghan Markle doen, maar het steekt wel als het gebeurt, en dit is de eerste keer dat ik zeg dat het me enigszins raakt. Ik snap het, ik ben verre van perfect, maar ik ben een goed mens. Laat me een beetje met rust. Ik maakte me wel zorgen over dit nummer omdat ik niet vol zelfmedelijden wil klinken, maar het werkt omdat het juist gaat over empathie en elkaar het voordeel van de twijfel geven. We zijn allemaal maar mensen, laten we niet doen alsof we nooit fouten maken.” About You “Warren Ellis van Nick Cave & The Bad Seeds kwam langs om het arrangement voor dit nummer te maken. Het was heel simpel, het klonk in feite als 'With or Without You' en hij maakte er iets geks en shoegaze-achtigs van. Ook al is het in majeur, hij gaf het iets gruwelijks, wat mijn optreden in het nummer een stuk minder romantisch maakt omdat alles samen wordt gedrukt en het gewelddadig is. Ik denk dat er een soortgelijke sfeer is in 'Inside Your Mind' van ons derde album. Ik heb altijd al gehouden van die David Cronenberg-achtige ‘body horror’-analogieën, en van de spanning tussen seks en de dood. Ik denk dat het naargeestige heel sensueel kan zijn en dat komt best vaak terug in mijn werk.” When We Are Together “Het album was af. 'About You' was het elfde nummer en er was een tiende nummer genaamd 'This Feeling', maar vanwege het onderwerp en ook de sound van het nummer vond ik dat dat nummer niet op het album paste. We hadden op dat moment nog maar vier dagen om het album af te ronden. Dus ik zei dat als ik de volgende dag naar New York kon gaan en Jack [Antonoff] in de buurt zou zijn met een drumstel en bas, ik een akoestisch nummer had dat half af was en beter op het album paste. Het moest af, maar dat was het op dat moment niet, het had nog geen emotionele ontknoping. Ik ging erheen en had nog een gebroken hart na een relatiebreuk. We schreven dit nummer, namen het op en mixten het binnen 30 uur. Dat zegt alles over hoe dit album tot stand kwam. Er zijn altijd vragen geweest rondom The 1975. Zullen ze uit elkaar gaan? Zal Matty doordraaien? Dat soort dingen. Compleet door mij veroorzaakt. Maar ik ben daarmee gestopt en ik zie het meer als afleveringen van je favoriete ding. Of seizoenen van een tv-serie. 'When We Are Together' is het einde van dit seizoen.”