Op het zevende album verkent de Franse progmetalband GOJIRA een hele andere tekstuele koers dan die op het vorige album Magma. “Er kleefde een hoop pijn en rouw aan dat album. Dat hing samen met het feit dat ik in 2015 mijn moeder verloor”, deelt zanger en gitarist Joe Duplantier met Apple Music. “Op Fortitude wilden we het album met meer vreugde vullen, al klinkt het niet altijd vrolijk.” Met thema’s als burgerlijke ongehoorzaamheid en milieubewustzijn wordt op Fortitude de inwaartse blik van Magma naar buiten gekeerd. “Magma was heel persoonlijk en intiem”, zegt Duplantier. “Fortitude is meer gericht op de buitenwereld en politiek.” Hieronder geeft hij commentaar op elk nummer. “Born for One Thing” “Dit gaat over het trotseren van je angst om te overlijden. Op een bepaalde leeftijd worden we allemaal bewust van een soort tikkende klok die aftelt naar het grote onbekende. Het is een beschouwing van een paar boeken die ik las toen ik jonger was, over boeddhisme en andere filosofieën die je leren hoe je vrede kunt hebben met jezelf en hoe je kunt nadenken over de essentie van het bestaan. Dat raken we in de huidige maatschappij een beetje kwijt. In plaats daarvan maken we ons zorgen over de dingen die we willen behouden in het geval de wereld vergaat.” “Amazonia” “De riff in de intro en outro lijkt nogal op ‘Roots Bloody Roots’ van Sepultura. We verbergen het niet dat we enorme Sepulturafans zijn – geloof het of niet, onze eerste show bestond vooral uit Sepultura-covers. Het is een Braziliaanse band en ze probeerden ook aandacht te krijgen voor de problemen van de oorspronkelijke bevolking van het land. De opbrengsten van dit nummer gaan naar Operation Amazonia, zoals we het noemen. We vragen bevriende muzikanten om instrumenten te doneren voor een veiling. Het geld gaat naar een non-gouvernementele organisatie in Brazilië genaamd APIB – de grootste niet-gouvernementele organisatie dat in handen is van een oorspronkelijke bevolking – om de oorspronkelijke bevolking te steunen en de regenwouden te beschermen tegen grote ondernemingen.” “Another World” “We schreven deze song in één dag, terwijl we over sommige andere nummers op het album drie jaar deden. De tekst ontstond uit het gevoel dat de wereld een totale puinhoop is, waardoor ik soms voel dat ik een andere wereld wil. De muziekvideo die we ervoor maakten is ironisch en humoristisch bedoeld – vier gasten die in een metalband spelen bouwen samen een raket en reizen via een wormgat naar de toekomst. Het is een soort grappige versie van Planet of the Apes. Maar de animatie was zo stijlvol en goed gelukt, dat op de een of andere manier iets van de bedoelde humor verloren ging.” “Hold On” “Dit is een van de laatste songs die ik schreef voor dit album en ik worstelde met het verzinnen van de tekst. Ik had al geschreven over de zaken die echt belangrijk voor me zijn, zoals burgerlijke ongehoorzaamheid en het Amazonegebied. Maar ik hield echt van de muziek voor deze song, dus ik wilde dat het op het album kwam. Het kwam tot het punt dat ik echt depressief was en op het punt stond om op te geven. Ik besloot om alles er gewoon uit te gooien. Ik voelde me zo overweldigd door het leven en ik had een visioen dat het leven als een oceaan is en we ons aan iets vast moeten houden, omdat de golven op ons in beuken. Toen begon het op gang te komen en vond ik mijn stem voor deze song.” “New Found” “Voor dit nummer had ik de titel voordat ik de tekst schreef. Het belangrijkste waar ik in de track over wil praten is het vinden van hetgeen dat een nieuwe betekenis aan je leven geeft. Kinderen krijgen is daar zeker een voorbeeld van. Als je een deel van jezelf echt begrijpt en denkt: ‘Oké, dit is wie ik ben’, dan leer je jezelf een beetje beter kennen.” “Fortitude” “Vastberadenheid is het onderliggende idee van het hele album. Het is een mantra. Wanneer ik zing, richt ik mij aan het universum, de sterren en de planeten. En misschien aan een buitenaards wezen of wat er dan ook maar boven of onder ons leeft – geesten, gidsen. Het is als een gebed. Het is wat het hele album samenvat, maar het is zeer persoonlijk. Hoe eerlijker je tegen jezelf bent, vanuit je hart, hoe meer mensen dat zullen voelen.” “The Chant” “Dit is een sprong van de metalsongs naar een heel ander soort rocknummer. Er is ook een verandering in tonaliteit. Het begin van het album is in de toonhoogte G en richting het einde is het in C. ‘Fortitude’ is bedoeld als een introductie voor deze track, om je oren te oriënteren richting een ander spectrum aan noten. Het bereid je hersenen voor om ruimte te maken. Zodra ‘The Chant’ begint, voelt het dubbel zo hard en sterk als wanneer het direct op een andere song zou volgen. Het is een mantra dat oproept tot hereniging via vrede en kracht, iets wat de mensheid heel hard nodig heeft.” “Sphinx” “Dat we een deathmetalband zijn, klinkt hier luid door. Er is een beetje een Metallica-vibe aan het begin, als de tomtoms luider worden. Dus het klinkt old school, maar ook modern, want er gebeuren ingewikkelde dingen met onder andere de whammy. Wat betreft de songtekst: ik ben zeer gefascineerd door de sfinx. Sommige Egyptologen zeggen dat een sfinx eigenlijk voor Egypte al bestond, dat het veel ouder is dan we denken en misschien is gebouwd door een andere beschaving. Dus ik schreef een song over hoe de sfinx getuige is van de opkomst en wellicht ook de ondergang van onze beschaving, en ons allemaal overleeft.” “Into the Storm” “Dit gaat over burgerlijke ongehoorzaamheid, een onderwerp dat me nauw aan het hart ligt. Als je een goede burger bent en gelooft in gemeenschappen en mensen, dan moet je af en toe ongehoorzaam zijn. We moeten de regels niet te nauw nemen, want sommige regels zijn belachelijk en oneerlijk. Wij creëren de regels en wetten van deze wereld, niet andersom. Natuurlijk roep ik mensen niet op om te gaan rellen. Ik bedoel hiermee dat het belangrijk is om dingen in twijfel te trekken en je te beseffen dat wanneer de maatschappij je vertelt om iets te doen, je dat dan niet per se hoeft te doen.” “The Trails” “Het is als een vage droom – een gedicht met kalmerende muziek. We doen dit altijd richting het einde van onze albums, want we experimenteren graag. Ik zou makkelijk een nevenproject of solocarrière kunnen lanceren om werk naar buiten te brengen dat geen metal is, maar ik kies ervoor om te focussen op de band en om van GOJIRA een bizar beest met meerdere gezichten te maken. Ik denk dat ‘The Trails’ een subtielere kant van ons laat zien, maar het is eigenlijk heel technisch. Het is misschien het moeilijkste nummer van het hele album om op gitaar te spelen, maar het is ook de kalmste.” “Grind” “Natuurlijk houden we van grind. Ik weet niet of er iets beters is in deze wereld dan een riff spelen met een drummer, gewoon grinden. Wat de tekst betreft, praat ik over onszelf overstijgen en onze problemen overwinnen. Wij hebben de macht. We kunnen dingen veranderen. We kunnen wetten veranderen. We kunnen muren breken. Maar we hebben ook onze routines – wakker worden, de vaat wassen, naar werk gaan, geld verdienen. Je moet je overgeven aan die alledaagse routine om vrijheid te kunnen vinden. Dus doe je afwas. Dan zal je morgen minder lijden.”