Θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε πόσα παιδιά άκουσαν για τον Che Guevara ή για τη στοχοποίηση του Martin Luther King από το FBI για την εναντίωσή του στον πόλεμο στο Βιετνάμ, από το πρώτο άλμπουμ των Rage Against the Machine. Άλλοι δίσκοι της δεκαετίας του ’90, όπως το Nevermind των Nirvana, έκαναν διάφορα underground μουσικά κινήματα mainstream, αλλά οι Rage έκαναν mainstream πολιτικά κινήματα όπως το The Weather Underground.
Όπως οι επαναστάτες, οι MC και το hard rock που το ενέπνευσαν, το Rage Against the Machine είναι ηχηρό και ασυγκράτητο. Οι πιο διαχρονικοί στίχοι του —«Some of those that work forces/Are the same that burn crosses» («Killing in the Name»), «Anger is a gift» («Freedom»)— σου μένουν αμέσως στο μυαλό, σαν ένα σύνθημα διαδήλωσης. Η αμεσότητα αυτή δεν είναι απλώς ένας παραλληλισμός με το μήνυμα του συγκροτήματος — είναι ένας τρόπος να διαδώσουν τα πιστεύω τους και να δώσουν τη δύναμη στα χέρια του λαού. Είναι ένα άλμπουμ που μπορείς να ακούσεις τόσο στο γυμναστήριο όσο και για να κρατήσεις σημειώσεις.
