Ηχογραφημένο στις 9 Δεκεμβρίου 1964, το A Love Supreme ανέβασε τον πήχη γύρω από το τι θα μπορούσε να προσπαθήσει να εκφράσει η jazz. Έχει ευσεβείς προθέσεις, με ένα μακροσκελές θρησκευτικό ποίημα τυπωμένο στο εξώφυλλο, αλλά και ένα σημείωμα στο οποίο ο John Coltrane αναφέρεται στο ξεπέρασμα του εθισμού του και τοποθετεί την «πνευματική του αφύπνιση» το 1957.
Όπως είναι λοιπόν φυσικό, κυριαρχεί μια ατμόσφαιρα κατάνυξης, η οποία γίνεται ξεκάθαρη από τις πρώτες νότες του «Acknowledgement». Ο Coltrane υφαίνει φράσεις σαν ξόρκια στο τενόρο σαξόφωνο, μέχρι ο μπασίστας Jimmy Garrison να ξεκινήσει τις τέσσερις νότες που συνιστούν το κύριο μοτίβο του «A Love Supreme», και ο ντράμερ Elvin Jones να παίξει έναν κινητήριο, πολυεπίπεδο ρυθμό με μια άκρως διακριτική afro-latin υφή. Αυτός ο ήχος του γκρουπ —αυτή η στιγμή— χαράχτηκε στην ιστορία της jazz σαν επιγραφή σε πέτρινη πλάκα.
Είναι εκπληκτικό να σκεφτεί κανείς τι πέτυχε ο Coltrane μέσα σε 10 χρόνια, από το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ το 1957 μέχρι τον θάνατό του το 1967 σε ηλικία 40 ετών. Το A Love Supreme παραμένει ορόσημο —σύντομο αλλά και απόλυτα καθηλωτικό― και είναι η χρυσή βίβλος του είδους που επρόκειτο να γίνει γνωστό ως spiritual jazz.
