Carole King’in ikinci solo albümü 1971 tarihli Tapestry, 70’lerin şarkıcı/şarkı yazarı dönemini tanımlayan bir klasik. Albümün sıcak ve samimi tonu, sade, piyano merkezli düzenlemeleri ve rahatlık veren hissi, zamanda bir anı yakalıyor. Albüm, haklı olarak bundan önceki on yıl boyunca diğer sanatçılar için pek çok hit’e imza atan bir şarkı yazarı olan King’in ilgi odağına dönüşmesine neden oldu.
King, The Shirelles’in Will You Love Me Tomorrow’unda maskelenmiş kırılganlığı ve Aretha Franklin’in (You Make Me Feel Like) A Natural Woman’ında ise cüretkar, dünyevi duygusallığı dile getirip kadınlardan oluşan bir grubun sözcülüğünü üstlenerek Amerikan pop müziğini şekillendirmişti. Ancak o, ikinci albümü Tapestry’de yorumcu kimliğiyle bu şarkılara yeniden sahip çıkıyor ve onları kendi hikayesini anlatmak için kullanıyor. Ayrıca, zaman içinde birer klasiğe dönüşen I Feel the Earth Move, It’s Too Late, So Far Away ve kayıtlarda kendisine eşlik eden James Taylor için de bir hit haline gelecek olan You’ve Got a Friend’i de albüme ekliyor.
Tapestry’nin yayımlanmasından hemen sonra bir anda en çok satan albümler listesine girmesi hiç şaşırtıcı değil. Billboard’un albümler listesinde tam altı yıl boy gösteren (15 hafta zirvede kalarak rekor kırması da buna dahil) ve 50 yıldır hemen her yerde karşımıza çıkan bu klasik için başka bir sonuç düşünülemezdi.
