Grubun on dördüncü ve son albümü, David Gilmour ile Richard Wright’ın şarkı yazma konusunda iş birliği içerisinde olduğu parçalar içerir. Albüm— genelinde ortaya çıkan iletişim kopuklukları, soğumalar— gibi temaların çoğu, 1994 itibariyle neredeyse dört farklı yöne ayrılmış olan grup ilişkilerinin bir yansıması olarak görülür. Altta yatan huzursuzluklar, dokunaklı bir ihtişamı ve yaşamaktan bıkmışlığın melankolisini The Division Bell'e taşır. Enstrümantal açılış parçası “Cluster One,” tona ve parçanın ruhuna öncelik vererek sadeleştirmeye gittiklerinde grubun gücünün göstergesidir. “What Do You Want from Me?”, The Dark Side of the Moon'un karanlık , funky enerjisine duygusal bir geri dönüştür ve “Wearing the Inside Out” parçasındaki kozmik eğilim, Richard Wright tarafından yapılan olağanüstü vokal gezintisiyle daha da olağanüstü bir hal alır. David Gilmour’ın gitarındaki başka bir dünyaya ait efektler ve arzu dolu şarkı sözleri (kısmen Polly Samson tarafından yazılmış) sayesinde “Take It Back” grubun ifade tarzını büyük bir başarıyla modern bir ortama taşır.