Weinig mensen hebben zo zichtbaar plezier in het spelen als Ron Wood. Wordt hij gevraagd dan komt hij, en veelgevraagd is hij zeker. Als gitarist en bassist had hij al wat bandjes versleten voordat hij in 1967 toetrad tot de Jeff Beck Group. Later ging hij met Rod Stewart verder in Faces. Met de hulp van vrienden als George Harrison en Keith Richards maakte Wood zijn solo-album en zelfs toen hij nog geen lid was van The Rolling Stones hielp hij Mick Jagger bij 'It’s Only Rock ’N' Roll (But I Like It)'. Dan hebben we de hits van Rod Stewart waarop hij te horen is nog niet eens genoemd. Bij de Stones lopen de partijen van Wood en Richards zo in elkaar over dat de twee zelf niet eens kunnen vertellen wie nu wat speelt. Ron Wood is de ultieme sideman voor iedere band. Een gitarist die de muziekgeschiedenis vormgaf.