In het midden van de jaren 90 stond de Amerikaanse pianist Nicholas Angelich in de schijnwerpers. Na zijn studie aan het Conservatoire de Paris overdonderde hij met zijn energieke vertolking van het classicistische en romantische repertoire. Zijn techniek was altijd voorbeeldig, maar met de loop der tijd werd hij wat rustiger, waardoor zijn interpretaties een bedachtzamer karakter kregen. Bij zijn subtiele versie van Bachs Goldbergvariaties trapte hij niet in de val van gratuit virtuoos vertoon, maar offreerde hij een verfijnde en lichtvoetige versie waarin de glorieuze contrapunten bruisen als een fles champagne. Zijn opname uit 2016 van Liszts Pianosonate in b mineur onderstreept dat hij, wanneer nodig, nog steeds met een duizelingwekkende energie en drive kon spelen. Niet alleen Brahms, Beethoven en Rachmaninov waren hem lief, hij omarmde ook hedendaagse componisten. Angelich overleed op 18 april 2022 en werd 51 jaar.