De rauwe en sensuele zang van Miguel Poveda (1973) zet sinds 1988 flamencofans in vuur en vlam. De Catalaan begon als begeleidende zanger van zijn zus, de flamencodanseres Sonia Poveda. Vervolgens zocht Poveda het avontuur op door flamenco te koppelen aan jazz, tango en Spaanse poëzie. Maar telkens keert Poveda terug naar de basis: de adembenemende en hartverscheurende zangstijl cante jondo en het razendsnelle ritme bulería. Na de nodige veelgeprezen albums, memorabele optredens en zelfs een filmoptreden (‘La teta y la luna', 1994) behoort hij zonder twijfel tot de flamenco-elite.