Isaac Stern

Toen violist Isaac Stern (1920-2001) in de jaren 50 en 60 op de toppen van zijn kunnen speelde liet hij zelfs het meest afgezaagde werk fris en nieuw klinken. Zijn charisma en intense spel definieerde de essentie van een virtuoos, of hij nou het bekende Romantische repertoire speelde met het Philadelphia Orchestra en Eugene Ormandy (vooral de concerto's van Brahms en Tsjaikovski waren favoriet) of kamermuziek met gewaardeerde collega's. Pianisten Eugene Istomin en Emanuel Ax bijvoorbeeld, of cellisten Leonard Rose en Yo-Yo Ma. Stern werd in de Oekraïne geboren maar emigreerde als baby naar de Verenigde Staten waar hij uiteindelijk carrière maakte. In 1943 debuteerde hij in Carnegie Hall. Zijn eerste van meer dan honderd albums volgde in 1945. Het was aanvankelijk de duizelingwekkende techniek waarmee de violist de aandacht trok. In de loop van de tijd ontwikkelde hij een indringende sound, die hij creëerde met drukkend en snel strijkstokwerk. Ook was hij een geliefde mentor, adviseur en activist. Zo speelde hij een belangrijke rol tegen de plannen voor de sloop van Carnegie Hall in 1960. In 1979 maakte hij een opvallende en unieke reis naar China, vastgelegd in de memorabele documentaire From Mao to Mozart. Toen hij in 2001 overleed ging hij de geschiedenis in als een van de meest gerespecteerde violisten van de twintigste eeuw.