De prijswinnende Duitse pianist Fabian Müller voert op Passionato een weldoordacht programma uit, waarmee hij diep doordringt tot de gevoelens die het leven tijdens de wereldwijde pandemie opwekt. Hij verbindt Schumanns Sonate nr. 2 met Beethovens Pianosonate nr. 23 in f mineur en verschaft nuance met een herfstig werk van Brahms en de woeste duisternis van Wolfgang Rihm. Zo schetst Müller een beeld van een vreemde periode dat bevraagt en uitdaagt, maar dat ook hoop verschaft. Hij lijkt hiermee te willen zeggen dat de muziek nu weliswaar tot zwijgen is gebracht, maar de kracht ervan tegelijkertijd te groot is om het werkelijk te onderdrukken.