“Aanvankelijk wilden we een paar dingen verzamelen waar we solo, buiten de band om aan werkten”, verklaart Dom Maker, de helft van Mount Kimbie. “Maar toen we het allemaal probeerden te combineren, dachten we: wacht eens even, misschien zijn dit zelfs twee albums.” Op hun vierde album, MK 3.5: Die Cuts City Planning, koos het Engelse duo voor een geheel nieuwe aanpak. Sowieso leefden ze al gescheiden van elkaar, want Maker woont in Los Angeles en Kai Campos in Londen. Toen kwam daar ook nog de pandemie overheen, waardoor ze vaker op afstand samenwerkten dan fysiek bij elkaar. Maker zette door rap en R&B beïnvloedde beats in elkaar, waarbij hij samenwerkte met onder meer Danny Brown, slowthai en James Blake. Campos raakte steeds meer in de ban van dj-en en Detroit techno uit de late jaren 90 en vroege jaren 00. Het resulteerde in twee contrasterende soloalbums die elkaar wel aanvullen. Het ene, Die Cuts, staat vol samenwerkingen en bevat een mix van lome hiphop, R&B en elektronica. Het andere, City Planning, is een onbesuisde technoreis naar het chaotische centrum van een denkbeeldige stad − en weer terug. Hieronder bespreekt het duo enkele cruciale tracks van MK 3.5: Die Cuts City Planning. Dvd (feat. Choker) Dom Maker: “Ik had een sessie met de producer Michael Uzowuru, die heeft gewerkt met onder meer Beyoncé, Frank Ocean en Earl Sweatshirt. Hij bracht Choker met zich mee. Ik kende zijn muziek niet, maar wat hij maakt kun je experimentele pop noemen. Michael pakte een van de dingen waaraan ik die dag had gewerkt en zette daar Chokers vocalen overheen. Daarna stuurde Duval Timothy een audiobericht met een sessie die hij had gedaan met Sampha. Ze improviseerden wat op de piano. Dat hebben we gesampled, waarna we het aan de track toevoegden als een melodische ommekeer in het midden. Het zet perfect de toon voor het album.” In Your Eyes (feat. slowthai & Danny Brown) DM: “slowthai was in Los Angeles om zijn tweede album af te ronden, TYRON. We maakten ‘Feel Away’ voor dat album met James [Blake]. In de middag daarna bedacht hij het couplet voor deze track. Hij combineerde dat met een oude beat die ik daarna heb vervangen, wat trouwens vaker voorkomt op dit album. Ik gebruikte eerst een sample van ‘In Your Eyes’ van de Amerikaanse jazzvocalist Blossom Dearie, maar het lukte helaas niet om daar toestemming voor te krijgen. Dat we slowthai en Danny Brown samen op de track hebben is als een droom die uitkomt. De track begint door Thai’s couplet als een donderbui. Het is een tikje duister en dreigend. Daarna klaart het in het midden op. De beat verandert en het couplet van Danny aan het einde zorgt voor een andere sfeer.” Heat On, Lips On DM: “Dit is een van de paar tracks op het album die ik maakte zonder samenwerkingspartner. Het bestaat uit twee verschillende beats die ik maakte met geluiden van een website met gratis samples. De samples kwamen van een jazzy nummer. Toen stuitte ik op Hollie Poetry, een straatdichter. Ik gebruikte een van haar voordrachten, knipte elk woord los en bouwde daar mijn eigen zinnen van. Deze track is minder op vocalen gebaseerd dan de rest van het album. Hoewel ik het geweldig vond om met anderen samen te werken, bevalt het me dat deze track helemaal mijn eigen creatieve uiting is.” Say That (feat. Nomi) DM: “Dit kun je zien als een ballad en lovesong, en het is waarschijnlijk mijn favoriete nummer van het album. Nomi is een geweldige, onbekende vocalist uit Houston, Texas. Dit is het eerste nummer dat ze uitbrengt. Er zit een soulsample in, en ik sample ook een vrouw die op een ASMR-manier [autonomous sensory meridian response, een gevoelssensatie die zich kenmerkt door tintelingen] dingen zegt als ‘I love you’ en andere lieve woordjes in je oor fluistert. Ook is er een sample van een knetterend haardvuur op de achtergrond.” If and When (feat. Wiki) DM: “Wiki is een van mijn favoriete rappers, hij ging zelfs een tijdje met ons mee op tournee. Ik wilde hem direct bij het album betrekken. Aanvankelijk nam hij de vocalen op over een andere beat die ik maakte. Hij stuurde het naar me op, waarna ik lange tijd bezig was met het bewerken van de beat. Mijn vriend Chris Trowbridge speelt bas op de track. Ik hou van Wiki’s songtekst. Het gaat over zijn worstelingen om te proberen gezonder te worden. Daarmee kan ik me identificeren.” Q Kai Campo: “‘Q’ zet de wereld van het album heel goed neer. Ik voelde me aangetrokken tot apparatuur die vaak werd gebruikt voor Detroit techno en electro uit de laten jaren 90. De Roland TR-606, die prominent aanwezig is op deze track en ook vaak elders op het album, is een klassieke drummachine uit dat tijdperk. Het klinkt metaalachtig en heeft een futuristische vibe. Ik wilde dat het album stevig en ruig zou beginnen, en deze track speelt dat klaar.” Transit Map (Flattened) KC: “‘Transit Map’ is een samenwerking met Andrea Balency-Béarn, die een belangrijke rol speelt bij onze liveoptredens en ook een geweldige componist is voor film en televisie. Ze kwam met een lange improvisatie op piano en ik stal een fragment van die opname. Het is een behoorlijk vreemde arpeggio. Ze stuurde me een midi-bestand zodat ik het opnieuw kon spelen, maar ik hield van de ruwe sound van de eerste versie en heb die ongewijzigd gebruikt.” Satellite 9 KC: “In mijn hoofd bestaat het album uit twee verschillende delen. Ik stelde het me voor als een reis van de buitenwijken van een stad naar het centrum en weer terug. ‘Satellite 9’ is dan de treinreis naar de stad. Hier zijn de invloed van Detroit techno en de futuristische vibe van de 606 erg sterk.” Zone 1 (24 Hours) KC: “Dit beschouw ik als het hoogtepunt van het album. Het is ietsjes langer en meer op de club georiënteerd. Het begon als een andere track, die ik bijna ging weggooien. Maar terwijl ik die track mixte en op een agressieve manier verknipte, kwam er een ander idee in me op. Ik speelde het, mixte het en nam het op, allemaal tegelijkertijd, dus het ontstond allemaal erg instinctief.” Human Voices KC: “Ik zie dit album als een trip, ook al klinkt dat als een cliché. Op het slotnummer van het album keren we terug naar iets wat ongekunstelder klinkt. Ik heb lang aan muziek voor dit album gewerkt, maar wat er uiteindelijk echt op staat ontstond allemaal tamelijk snel tegen het einde van de sessies. Ook bij deze track kwam ik op het definitieve idee uit tijdens het mixen en rommelen met iets waarover ik aanvankelijk niet zo tevreden was.”