Georg Friedrich Händel droeg veel bij aan de versterking van de Britse identiteit tijdens een cruciale periode in de geschiedenis van het land. De Duitser wijdde een deel van zijn beste jaren aan het schrijven van Italiaanse opera’s. Die internationale blik van de componist drukte onvermijdelijk een stempel op zijn muziek. Dat is al 40 jaar een fascinatie van Hervé Niquet, de Franse tenor die in 1987 het barokensemble Le Concert Spirituel oprichtte. Iedereen die bekend is met Händels vier Coronation Anthems (en dan met name het eerste deel daarvan, Zadok the Priest) kan zich verheugen op de provocaties en sensatie in Niquets aangrijpende interpretaties. Hij voegt een vleugje Versailles toe aan de muziek, die is geschreven voor George II, een in Duitsland geboren Engelse koning die bekendstond om zijn gierigheid. De orkestrale introductie van Zadok the Priest, dat in deze versie wordt gekenmerkt door aangrijpende dynamische schakeringen, dendert onder leiding van Niquet onvermurwbaar door. Het vloeit naadloos richting de eerste bijdrage van het koor, dat zichzelf subtiel introduceert. Dat plaveit de weg voor een gepassioneerde koorversie van ‘God save the king’ en de razendsnelle ‘halleluja's’ die daarop volgen. Niquet ontkent stellig dat hij een bepaalde benadering had voor Zadok the Priest en de begeleidende werken. “Het draait voor mij om de kroning”, legt hij uit. “Er staat dat wanneer Zadok de priester en Nathan de profeet Salomo zalven, hij de Koning is. Het is niet de bedoeling om muzikaal vuurwerk te leveren. Het gaat om de scherpe overgang waarmee een eenvoudige man plots verandert in Gods vertegenwoordiger op aarde. Händel beschrijft dit op een verbluffende manier door tien trompetten en een enorm koor in te zetten. Het is hun doel om de wereld te laten beven, zodat andere naties horen dat we nu een koning hebben, en ze weten dat ze geen kwade bedoelingen jegens ons moeten hebben. Het is een afschrikmiddel!” Le Concert Spirituel laat de rijkdom van Händels orkestrale partituren horen in zo ongeveer elke maat van de Coronation Anthems en het eveneens vitale Te Deum. Dat schreef Händel voor de eredienst vanwege de overwinning van George II op Frankrijk bij de Slag bij Dettingen in 1743. Het orkest, dat bijna geheel uit Franse muzikanten bestaat, en het koor vangen de trots en geestdrift die Händel vastlegde in de muziek, die voor twee koninklijke gelegenheden is gecomponeerd. “Aangezien de componist bij beide gelegenheden beperkingen kreeg opgelegd, zou je goed gemaakte, effectieve maar opgepoetste werken met weinig diepgang verwachten”, zegt Niquet. “Maar in werkelijkheid begreep Händel dat het hele land in vuur en vlam stond door die twee evenementen: een kroning en een militaire zege. Hij versterkte de gevoelens van de Britten tijdens die gebeurtenissen met briljante composities. Alle leden van Le Concert Spirituel kennen de historische context. Maar ze waren zich niet bewust van de enorme impact van de kroning van een koning op het Britse volk. Het voelde voor hen alsof ze een vulkaan naderden die te heet voor ze was. Met behulp van harmonie en nauwkeurigheid konden we omgaan met die stortvloed van lava en vuur.”